Agatthiyar jnanam 5-5

Verse 5

என்றனவே பொருளதுவாய் ரவியிற் புக்கும்

எடுத்துரைக்கப் போகாது என்ன சொல்வேன்

நன்றெனவே வகையைந்து பாட்டுக்கு

நான்முகத்தோன்  சொல்லிவிட்டோம் நயந்து பாரு

நன்றான பொருளிதுதான் உற்றுப் பாரு

ஓகோகோ என்ன சொல்வேன் உகமாய் அன்றே

இன்றேதான் புதுமையிது இந்த எழுத்தைக் காணார்

ஈப்பட்ட தேனதுபோல் இகழ்ந்த வாறே

Translation
It will enter ravi as the entity
It is not easy to describe, what will I say?
As the goodness, for the five states
The four-faced one, we said, look carefully
This is the best entity, see it with attention
O! o! O! What will I say, there is nothing to compare with it (allegory)
This is the new one (wonder), (those) who do not see the letter
Will degrade in like the fly that was tainted with honey.

Commentary:

Agatthiyar is telling Pulathiyar that all the entities will enter ravi or the surya mandala, surya nadi, the state of Aditya.  He adds that one cannot describe this in words the process that the five, the elements, the divinities, the qualities, breaths and so on go through to become a singularity.  The four-faced one refers to Sadasiva.  Actually Sadasiva has five faces, Isana, Thathpurusha, Vamadeva, Aghora and Sathyojatha.  Among these the Sathyojatha faces up.  So the Siddhas see only the four faces.  Hence, Agatthiyar is saying that he is talking about the four-faced one.  Irrespective of any deity we pray to, it is Sadasiva who receives the offerings.  The four faces represent the four states of consciousness, wakeful, dream, deep sleep and turiya while the fifth face, Sathyojatham represents the fifth state the turyathitha

Agatthiyar tells Pulaithyar to see all these carefully as there is nothing that he could quote as an allegory or a comparison to make it clear.  This is a unique process without another like it. Hence, he calls this a wonder.  However, those who do not see it, the letter, the omkara, will discredit, it. Their behavior will be like a fly that fell into honey.  It will not know the taste of honey.  It does not taste it as it is busy trying to get out of the honey.  Hence, it will talk as if it is bad.  People who do not understand it will say that kundalini yoga is dangerous and one should not engage in it as it will cause destruction.  They are like the fly who do not understand its greatness.

பொருள்கள் அனைத்தும் ரவியினுள் புகும் என்று அகத்தியர் இப்பாடலைத் தொடங்குகிறார். இங்கு பொருள்கள் என்பது எல்லா தத்துவங்களும் ஆகும்.  இவை ஐந்தைந்தாக குறிக்கப்படுகின்றன.  ஐம்பூதங்கள், ஐந்து தன்மாத்திரைகள், இந்திரியங்கள், வாயுக்கள் என்று ஐந்தாக இருக்கும் இவை ஒருமை நிலையை அடைவதை அகத்தியர் வார்த்தைகளால் விளக்க முடியாத ஒன்று என்கிறார்,  நான்முகனைச் சொன்னோம் என்று அகத்தியர் குறிப்பிடுவது நான்கு உணர்வு நிலைகளைக் குறிக்கும். பொதுவாக நான்முகன் என்று சித்தர்கள் குறிப்பிடுவது சதாசிவனை.  அவர் ஈசானம், தத்புருஷம், வாமதேவம், அகோரம் மற்றும் தத் புருஷம் என்ற ஐந்து முகங்களை உடையவர்.  இவற்றில் சத்யோஜாதம் மேல் நோக்கிய முகம்.  அதை நாம் பார்க்க முடியாது.  நான்கு முகங்கள் தான் சித்தர்களுக்குத் தென்படுபவை.   அதனால் அகத்தியர் தான் நான்முகனைப் பாடுவதாகச் சொல்கிறார்.  நாம் எந்த ஒரு தெய்வத்துக்குப் பூஜை செய்தாலும் அதை ஏற்றுக் கொள்வது சதாசிவன்தான்.  அவரே அனைத்து தெய்வங்களையும் உள்ளடக்கியவர்.  புலப்படும் அவரது நான்கு முகங்கள் விழிப்பு, கனவு, ஆழுறக்கம் மற்றும் துரியம் என்ற நான்கு உணர்வு நிலைகளைக் குறிக்கும். ஐந்தாவது முகம் துரியாதீதம் எனப்படும் நிலையைக் குறிக்கும்.

இவற்றைக் கூர்ந்து கவனித்துப் புரிந்துகொள்ளுமாறு அகத்தியர் புலத்தியரிடம் கூறுகிறார். இதை ஒரு உவமையால் விளக்க முடியாது ஏனெனில் இதைப் போன்ற ஒரு வழிமுறை வேறெங்கும் இல்லை.  இது புதுமையானது. அனால் ஒப்பற்றது என்கிறார் அகத்தியர்.  ஆனால் இதைப் புரிந்துகொள்ளாத சிலர் தேன் பட்ட ஈயைப் போல இதை இகழ்ந்து பேசுவர் என்கிறார் அவர்.  தேனில் விழுந்த ஈக்கு அந்த தேனின் சுவை தெரிவதில்லை, அது தன்னைக் கொல்லப்போகிறது என்றே அது எண்ணுகிறது.  அதேபோல் குண்டலினி யோகத்தைப் புரிந்துகொள்ளாதவர்கள் அது ஆபத்தானது, மரணத்தை அழிப்பது என்று இகழ்ந்து பேசுவர் என்கிறார் அகத்தியர்.

Agatthiyar jnanam 5-4

Verse 4

தானென்ற இம்முறையைஅறியலாச்சு

தாயென்பார் அசடர்களைத் தள்ளு தள்ளு

கோனென்றால் வருமோதான் குவித்துப் பாரு

கூறஒண்ணா இக்கருவைப் பேசலாச்சு

வானென்ற பெரியோரைக் கண்டு தேரு

வணங்கியே அனுதினமும் மகிழ்ச்சியாக

பானென்ற முப்பொருளும் ஈசன் தானும்

பார்வதிக்கே தானுரைத்தார் பரிசை வென்றே.

Translation:

This method of self became known

They call it mother.  Dismiss the ignoramous

If you say king will he come? Look with focus

This indescribable essence, has been discussed

See the great souls who are like the sky

Saluting them daily, with happiness

The three drinks, Isa

Told Parvathi, winning the prize.

Commentary:

Agathiyar calls the method of vasi yogam that he has described as the method of “self”.  He says that it is also called the mother which may mean mother Kundalini and thus kundalini yogam.  He tells Pulathiyar to not pay attention to the ignoramus who only talk about it.  He says if you say “king” will he come?  One has to seek the king, he will not come.  Similarly, there is no point in talking about the yoga, one has to practice it.  He tells Pulathiyar to watch souls who have perfected it and become an expert in it.  He advises Pulathiyar to approach such great souls daily and salute them with happiness.  Thus we learn that this method should be practiced under an expert’s supervision.   Agatthiyar says that Isa who has won over the three drinks, kamapal, kanal pal and vamapal spoke about this to Parvathi. 

இதுவரை தான் கற்றுக்கொடுத்த வாசி யோகம் “தான்” என்னும் யோகம் அதாவது ஆத்மாவை அறியும் யோகம் என்றும் அதை தாய் என்று சிலர் கூறுவார் என்றும் அகத்தியர் புலத்தியரிடம் சொல்கிறார்.  இங்கு தாய் என்பது அன்னை குண்டலினி.  இவ்வாறு இந்த யோகம் குண்டலினி யோகம் என்பது தெரிகிறது.  இந்த யோகத்தைப் பயிலாமல், இதைப் பற்றிய உண்மையை அறியாமல் இருக்கும் அசடர்களைத் தள்ள வேண்டும் என்று புலத்தியருக்கு அகத்தியர் கூறுகிறார்.  இந்த யோகத்தைப் பற்றி ஒருவர் பேசித் திரிந்தால் பயனில்லை.  ராஜா என்றால் அரசன் வரமாட்டான், நாம்தான் அவனைத் தேடிச் செல்ல வேண்டும்.  குண்டலினி யோகம் என்று பேசினால் மட்டும் யோக சித்தி ஏற்படாது அதை ஒருவர் பயிற்சி செய்யவேண்டும் என்று அகத்தியர் கூறுகிறார்.  இதனால் ஒருவர் பேசிப் பொழுதை வீணடிக்காமல் இந்த யோகத்தில் தேர்ந்தோரை அணுகி அவரை மகிழ்ச்சியுடன் வணங்கி அவரிடமிருந்து இதைக் கற்றுப் பயிற்சி செய்ய வேண்டும்.  இதை அனுதினமும் செய்ய வேண்டும் அதாவது இந்த யோகம் இதில் சித்தி பெற்றவரின் கண்பார்வையில் பயிற்சி செய்யப்பட வேண்டும் என்பதே அகத்தியரின் அறிவுரை. 

இந்த வழிமுறையை, முப்பால்களான காமப்பால், கானல் பால், வாமப்பால் என்ற மூன்றை வெல்வதான பரிசையுடைய ஈசன் இதை பார்வதிக்குக் கற்றுக்கொடுத்தார் என்கிறார் அகத்தியர்.

Tra

Agatthiyar Jnanam 5-3

Verse 3    

ஆச்சென்ற பிண்டமது அண்டம் எல்லாம்

ஆச்சரியம் உன் மௌனம் என்ன சொல்வேன்

வாச்சென்ற அண்டத்தை நோக்கிப் பாரு

வாருதிபோல் ரவிமதியுந் தோணும் தோணும்

நீச்சென்ற குரு தீக்ஷைக் குள்ளே புக்கி

நிலைச்சுதடா காயமதில் அருவமில்லை

ஓச்சென்ற வாயுவெல்லாமதி ரவியிற் புக்கி

அடங்கிற்று பார்த்துக்கோ உள்ளம் தானே.

Translation:

It became the microcosm (pinda) the macrocosm (andam)

Are all amazement.  Your silence.  What can I say

See the macrocosm, that became so

The Ravi (sun) and madhi (moon) will appear like oceans

Entering within the guru deeksha

The body became permanent, there is no formlessness in it

All the vital breaths (vayu) entered within the ravi and madhi

And got contained.  See it.  It is the heart only, isn’t it.

Commentary:

Agatthiyar is talking about the state at the ajna chakra.  Following the dasa deeksha or akara and ukara deeksha the next one that a sadhaka goes through is the guru deeksha.  Guru means that which dispels darkness.  Here the darkness of limitedness is dispelled and the yogin realizes his all-pervasive nature.  Agatthiyar says that the pinda or the body became so, became unlimited universal body which encompasses everything.  This is the macrocosm or the anda.  Thus, pindam became andam.  This is the state of silence or maunam, the state preceding manifestation, the energy state. This experience occurs at the ajna.  Agatthiyar talks about ravi and madhi next.  Generally these mean the sun and the moon respectively.  It also means the pingala and ida nadi respectively, the right and the left eye.  The yogin enters the state of total awareness which is the state of guru.  Agathiyar says that the body that became so turned out to be a permanent body.  We should remember here that he is not referring to the material body. Tirumular, in his Tirumandiram talks about five types of bodies.  They are sthula or gross, sukshma or subtle, athi sukshma or supra subtle, kaarana or causal, maha kaarana or supra causal bodies.  A body is that which provides a locus to the soul.  Here Agathiyar is talking about the maha kaarana sarira which is the everlasting, permanent body that includes all the manifestation.  This body is energy, which is beyond the three states of with form, formless-form and formless.  All the vital airs- the five primary ones, prana, apana, vyana, samana and udhana, and the ten secondary ones, nagan koorman, devadhatthan, kirikaran and dhananjayan merge within the two nadis.  These breaths perform various functions in the body, including its destruction.  Thus, the body goes beyond the influence of these airs and becomes a permanent one.  Agatthiyar calls this state as “ullam” or heart. 

The heart that Agatthiyar refers to is not the physical part in our body.   When the word is split as ul+am it means the Divine, akara, in its energy state established within.  We see explanations of this heart in Bruhad aranyaka Upanishad as the basis for the divinities that emerge in all directions, it is the Brahman (3.9, 19-25 and 4.1.7).  Thus, Agatthiyar’s ullam is the equivalent of hridaya that is explained elaborately in Upanishads and Rig Veda.

இப்பாடலில் அகத்தியர் ஆக்ஞா சக்கரத்தில் நிலவும் நிலையைக் குறித்துப் பேசுகிறார்.  தசதீட்சை எனப்படும் அகார உகார தீட்சைகளை அடுத்து ஒரு சாதகன் குரு தீட்சையைப் பெறுகிறான்.  குரு என்றால் இருட்டை விலக்குவது.  இங்கு அளவுக்குட்பட்டதாக எண்ணும் எண்ணத்தைத் தரும் திரைகளை நீக்குவதே குரு தீட்சை எனப்படுகிறது.  குரு தீட்சியைப் பெறும் ஒரு யோகி தான் எங்கும் நிறைந்திருப்பதைக் காண்கிறார். பிண்டமாக இருக்கும் தானே அண்டமாக இருப்பதையும் உணருகிறார்.  இதுவே மோன நிலை.  சக்தி நிலை.  இதை ஆக்ஞாவில் அனுபவிக்கலாம்.

இதனை அடுத்து அகத்தியர் ரவி மதி என்ற இரண்டைப் பற்றிப் பேசுகிறார்.  பொதுவாக ரவி மதி என்பது சூரியனையும் சந்திரனையும் குறிக்கும்.  இது பிங்கலை,இடை நாடிகளையும், வலது மற்றும் இடது கண்களையும் குறிக்கும்.  குரு நிலையை அடை யும் யோகி என்றும் அழியாத உடலைப் பெறுகிறார் என்கிறார் அகத்தியர்.  அவர் இங்கு பருப்பொருளால் ஆன உடலைக் குறிக்கவில்லை.  திருமூலர் தனது திருமந்திரத்தில் ஐவிதமான உடல்களைக் குறிப்பிடுகிறார்.  அவை ஸ்தூல, சூட்சும, அதி சூட்சும, காரண, மகா காரண சரீரம் என்ற ஐந்துமாகும்.  இவற்றில் ஸ்தூல உடல் மட்டுமே பருப்பொருளால் ஆனது, அழிவுக்குட்பட்டது.  இவ்வாறு அகத்தியர் அழிவற்ற மகா காரண சரீரத்தைப் பற்றிப் பேசுகிறார்.  இதுவே அண்டத்தை உள்ளடக்கிய சரீரம், அனைத்துக்கும், உருவு, அருவு, உருவருவு என்ற மூன்று நிலைகளுக்கும் முற்பட்டது.  இந்த குருநிலையில் அந்த யோகியின் வாயுக்கள் ரவி மதியைச் சேருகின்றன என்கிறார் அகத்தியர்.  நமது உடலில் பத்துவித வாயுக்கள், ஐந்து முக்கியமானவை- பிராணன், அபானன், வியானன், உதானன், சமானன் என்பவையும் ஐந்து துணை வாயுக்கள்- நாகன், கூர்மன், கிரிகரன், தேவதத்தன் மற்றும் தனஞ்சயன் என்ற ஐந்தும் உள்ளன.  இவை உடலில் பல்வேறு தொழில்களைச் செய்கின்றன, உடல் அழிவதற்கும் காரணமாக இருக்கின்றன.  இவையனைத்தும் இடை பிங்கலை நாடிகளை சேர்கின்றன அதாவது உடல் அழிவற்ற நிலைக்குச் செல்கிறது என்கிறார் அகத்தியர்.  இந்த நிலையை அகத்தியர் “உள்ளம்” என்கிறார். இந்த சொல்லை உள்+அம் என்று பிரித்தால் உள்ளே சக்தி நிலையில் இருக்கும் வஸ்து, இறைவன் என்ற பொருளைத் தருகிறது.

ஹ்ருதயம் என்ற ஒரு தத்துவத்தைப் பற்றி உபநிடதங்களும் ரிக் வேதமும் பேசுகின்றன.  இந்த ஹ்ருதயம் என்பது நமது உடலில் உள்ள ஒரு பகுதி அல்ல.  இதை பிருஹத் ஆரண்யக உபநிஷத் எல்லா திசைகளிலும் பரவும் தெய்வங்கள் தோன்றும் இடம் என்றும் பிரம்மன் என்று அழைக்கின்றது.  அகத்தியர் கூறும் உள்ளம் இந்த ஹ்ருதயம் ஆகும்.

Agatthiyar Jnanam 5-2

VeV

verse 2

வாறு கேள் எட்டுரெண்டுங் கூடலாச்சு

வந்துதடா உந்தனுக்கு மகிழ்ந்து பாரு

கூறு கேள் உப்பினிடத்தில் அப்பேயாச்சு

கொடிதான சுருக்கமது காணப்போகா

நீறுகேள் தானத்தை மேவிப் பாரு

நிலைத்துதடா தீக்ஷையது பத்துமாகும்

மாறு கேள்ஓராண்டு செயித்தாயானால்

ஆச்சரியம் உலகமெல்லாம் அவனுள் ஆச்சே

Translation:

Listen to the way, the eight and two came together

It came to you, see it happily

Listen to the method.  It became appu in the place of uppu (ukara became akara)

This condensation is difficult to see

Listen to the state, see the locus

The ten dhiksha became stable

Listen to the procedure, if you conquer it for a year

Wonder!  All the worlds became within him.

Commentary:

Agatthiyar describes the dasa deeksha as that where the akara remains in the place of ukara. Akara is the Divine, ukara is the soul.  Thus, dasa deeksha is where the jiva becomes Siva.  Agatthiyar says that in the place of uppu or salt appu or water remained.  When the jive merges with Siva only Siva, the akara, the appu, remains. There is no more distinction as salt and water, only water is seen with the salt merged seamlessly.  Agatthiyar says this is the “surrukkam” or becoming the summary, the essence or concentration.  He tells Pulathiyar to look at the locus where this happens.   This union is experienced in samadhi.  He adds further that if one manages to practice this for a year then all the worlds will come within him.  He will stop identifying himself with the limited body.  He will become all pervasive.

தச தீட்சை என்பது உப்பின் இடத்தில் அப்பு இருப்பது என்று இப்பாடலில் விளக்குகிறார் அகத்தியர்.  இங்கு உப்பு என்பது உகாரம், அப்பு என்பது அகாரம்.  உகாரம் என்பது ஜீவனைக் குறிக்கும். அகாரம் என்பது ஈஸ்வரனைக் குறிக்கும்.  இவ்வாறு தச தீட்சை என்பது ஜீவன் சிவனாவதைக் குறிக்கிறது.  உப்பு நீரில் கலந்தால் இருப்பது நீர் மட்டும்தான், உப்பு தெரிவதில்லை.  இவ்வாறு உப்பின் இடத்தில் அப்பு இருக்கிறது.  ஜீவன் சிவனானால் இருப்பது சிவன் மட்டுமே ஜீவன் இனி அங்கு இருப்பதில்லை.  இதுவே தசதீட்சை. இது நடைபெறும் இடத்தைப் பார்க்குமாறு புலத்தியருக்குக் கூறுகிறார் அகத்தியர்.  இவ்வாறு ஜீவன் சிவன் ஆவதை ஒருவர் யோகத்தின் சமாதி நிலையில் அனுபவிக்கிறார்.  இவ்வாறு இந்த சமாதி யோகத்தை ஒருவர் ஒரு ஆண்டு செய்தால் உலகங்கள் அனைத்தும் அவருக்குள் வந்துவிடும், அதாவது அவர் தன்னை அளவுக்குட்பட்ட உடம்பாகக் காணாமல் எங்கும் பரந்திருக்கும் இறைமையாக உணருவார் என்று அகத்தியர் கூறுகிறார். 

Agatthiyar jnanam 5-1

ஆதியந்த மெய்நிறைந்த தீக்ஷை மார்க்கம்

அருள் பெற்ற புலத்தியனே சொல்லக் கேளு

சேதியந்தத்துள்ளிருக்குஞ் சுடரே போற்றி

சொல்லுகிறேன் அகாரமுடன் உகார (ம்) நோக்கி

வேதியந்தக் கமலத்தின் பொருளே யாகும்

வேதாந்த முடிந்ததுதான் எட்டும் இரண்டும்

சோதிஎன்ற தீக்ஷையது அறிந்து பாரு

சத்தியந்தான் உந்தனுக்குத் தவறாவாறே

Translation:

The dhiksha marga containing the beginning (adhi), end (andham), truth (body/mei)

The blessed Pulathiya, listen to (me) say it.

Praise to the flame that is within the terminus which is Jyothi/the terminus of Jyothi.

I am uttering about akara and ukara

It is the meaning/entity of the vedi andha kamalam (the lotus the terminus of transformation)

The conclusion of Vedanta is eight and two.

See with awareness the dhiksha which is Jyothi

With the satyam not failing you.

Commentary:

Agatthiyar’s composition jnanachurukkam 5 or the essence of jnana 5 contains details about dhiksha. The word dhiksha means initiation. It is the starting point for a sadhaka who has embarked on a journey towards a specific goal. The goal here is divine consciousness. The Tamil Siddhas call the dhiksha for that as dasa dhiksha or dhiksha of ten. There are different interpretations for this ten. Arunachala Guru in his composition Nijananda bodham explains it as ten steps.

In the first dhiksha the dirty waters in the body escape through the hair follicles. In the second, the vatha, pitha and kapha leave. In the third, old, dirty blood leaves. In the fourth, the skin peals like the snake molting its skin. In the fifth, another layer leaves, the body becomes red in hue, the five deities grant all the wishes. In the sixth, another layer leaves. The sushumna opens. Clairvoyance occurs. In the seventh, the covering becomes white and loosens out, the body will shine like a flame. In the eighth, the body will be lifted high up. Enchantment occurs. Transmigration will be possible. In the ninth, body will shine like million suns. Ashta maha siddhi will be attained. Celestials will serve the person. In the tenth, svarupa siddhi will be attained. A knife cannot cut the body which shines like a lamp. Aging, disease and death will not occur. Thus, the ten dhiksha seem to different stages in spiritual progress. Besides these there are separate dhiksha to cross the state of Sakthi and that of Siva.

In this verse the dasa dhiksha or initiation of ten refers to something else. The letter a and u in Tamil represent the numbers 8 and 2. Thus akara and ukara, together constitute 10 or dasam. It follows now that the dasa dhiksha is actually the akara and ukara dhiksha that would lead to the ultimate state of Param. This initiation transforms the material body into body of light.

Agatthiyar begins this composition with the expression “aadhi andha mei niraindha dheekshai margam.” This can be interpreted in several ways. Mei means truth as well as body. It may mean the path involving the body which contains the body’s beginning and end, or the state preceding its emergence and dissolution or death. Aadhi andham also refers to the Divine who took the form of the body to remain in the manifested world. Thus, the body, mei is filled with aadhi and andham or the Divine who is the beginning and end of manifestation. The Divine is also the truth, mei. The dheeksha margam is nothing but the truth, the mei which is aadhi andham.

The state of Jyothi or effulgence is not the ultimate state. The Divine exists in the three states, with form, without form and in formless-form. The jyothi or flame represents the formless form of the Divine. However, it is still a manifested state and so a sadhaka should transcend it and realize the formless state of the Divine.

Sathyam is also truth. Sath means that which remains unchanged and hence is the truth. Anything that changes is not truth as it can be one way at one time and in another way at another time. Thus, that which is unchanging is sathyam. Agatthiyar tells Pulathiyar to understand all these so that the truth about the nature of everything does not fail him, that the Divine does not fail him.

அகத்தியரின் ஞான தீட்சை சுருக்கம் 5 என்னும் இந்த நூலில் அகத்தியர் தீக்ஷை பற்றி புலத்தியருக்குக் கூறுகிறார். தீட்சை என்றால் ஒரு இலக்கை நோக்கித் தொடங்கும் பாதையின் முதல் படி, ஆரம்பம் என்று பொருள். இங்கு இலக்கு பரவுணர்வு. தமிழ் சித்தர் மார்க்கத்தில் அதற்கான தீட்சை தச தீட்சை எனப்படுகிறது.

அருணாசல குரு என்பவர் தனது நிஜானந்த போதம் என்ற நூலில் தச தீட்சை என்பது பத்து நிலைகளைக் கொண்டது என்று கூறுகிறார். முதல் தீட்சையில் உடலில் உள்ள அழுக்கு நீர் வெளியேறுகிறது. இரண்டாவது தீட்சையில் வாதம் பித்தம் கபம் என்ற மூன்றும் உடலைவிட்டு வெளியேறுகின்றன. மூன்றாவதில் பழைய அழுக்கு ரத்தம் உடலைவிட்டு வெளியேறுகிறது. நான்கில் சடலம் கழன்று தோல் பாம்பு சட்டையை உரிப்பதுபோல விலகுகிறது. ஐந்தில் சட்டை கழண்டு உடல் சிவக்கும், ஐந்து கர்த்தாக்களும் வேண்டியதைத் தருவர். ஆறாவதில் மற்றொரு சட்டை கழலும். சுழுமுனை திறக்கும், தொலைநோக்கு கிட்டும். ஏழாவதில், சட்டை வெள்ளை நிறமாகி விலகும், உடல் ஜோதியைப் போல ஒளிரும். எட்டாவதில் உடல் உயரே தூக்கும், ஆனந்த ஆஸ்பதம் ஏற்படும். கூடு விட்டு கூடு பாயும் தன்மை ஏற்படும். ஒன்பதாவதில் உடல் சூரிய பிரகாசம் போல மின்னும். அஷ்டமாசித்திகள் ஏற்படும், தேவர்கள் அவருக்கு சேவை புரிவர். பத்தாவதில் ஸ்வரூப சித்தி ஏற்படும். அவரது உடலை கத்தியால் வெட்ட முடியாது. அது விளக்கைப் போல ஒளிபெற்றதாக இருக்கும். மூப்பு சாக்காடு, வியாதி ஆகியவை விலகிவிடும். இவ்வாறு தச தீட்சை என்பது பத்து நிலைகளைக் குறிக்கும் என்று அருணை குரு கூறுகிறார். இதைத் தவிர சிவநிலை சக்தி நிலை ஆகியவற்றைக் கடப்பதற்கும் தீட்சைகள் உள்ளன.

இப்பாடலில் அகத்தியர் குறிப்பிடும் தச தீட்சை என்பது வேறொன்றைக் குறிக்கிறது. தமிழில் எழுத்துக்கள் அகாரம் மற்றும் உகாரங்கள் எட்டு மற்றும் இரண்டு என்ற எண்களைக் குறிக்கின்றது. இவற்றின் கூட்டுத்தொகை பத்து என்ற தொகையைத் தருகிறது. இவ்வாறு தச தீட்சை என்பது அகரா உகார தீட்சைகளைக் குறிக்கிறது. இந்த தீட்சை ஒளியுடலைக் கொடுக்கிறது.

அகத்தியர் தனது பாடலை ஆதி அந்தமெய் நிறைந்த தீட்சை மார்க்கம் என்று தொடங்குகிறார். இதற்கு இருவிதத்தில் பொருள் கூறலாம். மெய் என்றால் உடல் என்றும் உண்மை என்றும் இரு பொருள்கள் உள்ளன. தீட்சை மார்க்கம் உடலின் தொடக்கம் முடிவு ஆகிய இரண்டையும் கொண்டது என்று இதனால் ஒரு பொருள் கிட்டுகிறது. மெய் என்பதை உண்மை என்று கொண்டால் அது இறைவனைக் குறிக்கிறது. எதுவொன்று மாறாமல் இருக்கிறதோ அதுவே உண்மை. இன்று ஒன்றாக இருந்து நாளை வேறொன்றானால் அது உண்மையல்ல. இவ்வாறு மாற்றமடையாமல் இருப்பது இறைவன் ஒருவனே. இந்த தீட்சை மார்க்கம் அனைத்துக்கும் ஆதியாகவும் அந்தமாகவும் இருக்கும் உண்மையான இறைவனால் நிறைந்தது என்று இத்தொடருக்கு மற்றொரு பொருள் கிட்டுகிறது. இந்த அகார உகார தீட்சை மார்க்கம் சோதி நிலைக்கானது என்றும் அகத்தியர் கூறுகிறார்.

இப்பாடலில் சோதியின் அந்தம் என்று குறிப்பிடுகிறார் அகத்தியர். சோதி என்பது இறைவனின் அருவுருவ நிலை. இறைவன் அருவம், உருவம், அருவுரு என்ற மூன்று நிலைகளில் இருக்கிறார். அருவுரு நிலை முடிவு நிலையல்ல அதையும் கடந்து இறைவனின் அருவ நிலையை ஒரு சாதகர் உணருகிறார். சத்தியம் என்றாலும் மாற்றமற்ற உண்மை என்று பொருள். அந்த சத்தியம் தவறாதவாறு புலத்தியர் எல்லா உண்மைகளையும் அறியவேண்டும் என்று அகத்தியர் குறிப்பிடுகிறார்.

Agatthiyar jnanam 4

அகத்தியர் ஞானம் 4

தேவிஎனும் பூரணியே மனத்தில் தோன்றி

சென்மித்தார் மனுஷரெல்லாம் சீவாத்மாவாய்

காவியமா யஞ்சுபஞ்ச கர்த்தா நாமம்

கருத்தறியா மூடருக்கு அறிவிப்பேனான்

தாவித்தா ரோருருவஞ் சொல்லாரப்பா

தாக்ஷியில்லை சொல்லுகுறேன் சிவத்தின் கூறு

மேவிப்பார் ஓம் நங்மங்சிங் வங்யங் என்று

மெய்யாகச் சிவயநம அங்கென்று பாரே (1)

Translation:

Devi, the Poorani, appeared in the mind

People were born and Jivatma

As Kaviya the five pancha kartha- their name

I will reveal to the ignoramus who do not know the idea

They established, they do not indicate a particular form

There is nothing to hide, I will tell you about Sivam

You see it as Om nang mang sing vang yang

See it truly as sivayanama there.

Commentary:

இறைவன் எவ்வாறு இவ்வுலகமாகத் தோன்றினார் என்று இப்பாடல் தொகுப்பில் விளக்குகிறார் அகத்தியர்.  இதன் முதல் படியாக தேவி மனதில் தோன்றினாள்.  இங்கு மனம் என்பது பிரபஞ்ச மனத்தைக் குறிக்கும்.  அதன் பின் உயிர்கள் ஜீவாத்மாக்களாகத் தோன்றின.  அவர்களது உடலில் பிரம்மா, விஷ்ணு, ருத்திரன், மகேஸ்வரன், சதாசிவன் என்ற பஞ்ச கர்த்தாக்கள் அல்லது ஐந்து செயல்புரிபவர்கள் தோன்றினர் என்கிறார் அகத்தியர்.  இங்கு இவ்வாறு குறிப்பிடப்படும் தெய்வங்கள் ஒரு உருவைக் கொண்டவையல்ல என்றும் அவர் கூறுகிறார். அதாவது இவர்கள் ஐவரும் நமது உடலில் உள்ள மூலாதாரம்/சுவாதிஷ்டானம், மணிபூரகம், அனாகதம், விசுத்தி மற்றும் ஆக்ஞை சக்கரங்களையும் விழிப்பு, கனவு, ஆழுறக்கம், துரியம், துரியாதீதம் என்ற உணர்வு நிலைகளையும் குறிக்கின்றனர். இந்த பஞ்சகர்த்தாக்கள்  ஆணவம், கன்மம், மாயை, மாயேயம் மற்றும் திரோதாயி என்ற ஐந்து மலங்கள் உள்ள நிலைகளையும் குறிக்கின்றனர். உதாரணமாக பிரம்மா ஐந்து மலங்களையும், விஷ்ணு நான்கு மலங்களையும், ருத்திரன் மூன்று மலங்களையும், மகேஸ்வரன் ஆணவம் கர்மம் என்ற இரண்டு மலங்களையும் சதாசிவன் ஆணவம் என்ற மலத்தையும் கொண்டிருக்கிறார்கள். 

 

இங்கு குறிப்பிடப்படும் பஞ்ச கர்த்தாக்கள், மனிதனின் சூட்சும சரீரத்தைக் குறிக்கின்றனர்.  இப்பாடலில் அகத்தியர் ஒரு முக்கிய யோக வழிமுறையைக் குறிப்பிடுகிறார்.  தமிழ் சித்தர்களின் யோகம் வாசி யோகம் எனப்படுகிறது.  வாசி என்ற சொல் வா+சி என்று பிரிந்து வா எனப்படும் பிரபஞ்ச பிராணன் உடலினுள் உள்ள குண்டலினி அக்னியுடன் கலப்பதைக் குறிக்கிறது.  இவ்வாறு உடலுள் வரும் பிராணன் ஒவ்வொரு சக்கரத்தின் ஊடும் பயணித்து மூலாதாரத்தை அடைந்து அங்குள்ள குண்டலினி அக்னியை எழுப்புகிறது.  இந்த சக்கரங்களை அகத்தியர் நங், மங், சிங், வங், மங் என்று குறிப்பிடுகிறார்.  இவ்வாறு உடலினுள் வரும் பிராணன் குண்டலினியை எழுப்பி உடலில் உள்ள பிராணனை பிரபஞ்ச பிராணனுடன் சேர்க்கின்றது. இதுவே சிவ யோகம் எனப்படுகிறது. இவ்வாறு உடலினுள் இடா நாடியின் மூலம் வரும் பிராணன் பிங்கலை நாடியின் மூலம் உடலில் சேமிக்கப்படுகிறது. இதுவே தமிழ் சித்தர்களின் வாசி-சிவ யோகம். சிவ யோகத்தை அகத்தியர் நமசிவய என்று குறிப்பிடுகிறார். 

இவ்வாறு உலகமாக இருக்கும் சிவத்தின் கூறை ஓம்நமசிவய என்ற மந்திரமாகக் காணுமாறு அகத்தியர் கூறுகிறார்.  அவர் இந்த மந்திரத்தை ஓங் நங்மங்சிங்வங்யங் என்று கூறுகிறார்.

ஓம் என்னும் எழுத்தின் விரிவே நமசிவய என்னும் ஐந்தெழுத்தாகும்.  ஓம் என்பது அ, உ, ம, பிந்து, நாதம் என்று ஐந்து பகுதிகளைக் கொண்டது.  சிவனின் வாமதேவ (வடக்கு) முகத்திலிருந்து ‘அ’காரமும், சத்யோஜாத (மேற்கு) முகத்திலிருந்து ‘உ’காரமும், அகோர (தெற்கு) முகத்திலிருந்து ‘ம’காரமும், தத்புருஷ (கிழக்கு) முகத்திலிருந்து ‘பிந்து’ எனப்படும் நாதத்தின் தொடக்கப்புள்ளியும், ஈசான (மேல் நோக்கியது) முகத்திலிருந்து நாதமாகிய முழுமையான சப்த ரூபமும் தோன்றின. இவ்வாறு ‘ஓம்’ என்ற பிரணவத்தோடு சிவனை நமஸ்கரிக்கிறேன் என்று பொருள்படும் நமசிவய என்ற தொடர் சேர்த்து ஆறெழுத்து மந்திரம் உருவானது.  ஓம்நமசிவய என்ற இந்த ஆறெழுத்து மந்திரமே செயல்பாடுடைய உலகமாகக் காட்சியளிக்கிறது.  உதாரணமாக, நங் என்பது பூமியையும், மங் என்பது நீரையும், சிங் என்பது தீயையும், வங் என்பது காற்றையும் யங் என்பது ஆகாயத்தையும் குறிக்கின்றன.  இந்த எழுத்துக்கள் ஒம்காரத்துடன் சேர்ந்து செயல்பாடுடைய பஞ்சபூதங்களாயின. 

 

ஐம்பூதங்களின் தன்மைகளான ஐந்து தன்மாத்திரைகளும் நமசிவய என்ற ஐந்தெழுத்திலிருந்து தோன்றின.  ந என்பது தொடுவுணர்ச்சியையும் ம என்பது சுவையையும் சி என்பது உருவத்தையும் வ என்பது நாற்றத்தையும் ய என்பது சப்தத்தையும் குறிக்கும்.  ஜீவாத்மா இருக்கும் உடலும் நமசிவய என்ற ஐந்தெழுத்திலிருந்து பிறந்ததுதான்.  சிவவாக்கியர் தனது சிவவாக்கியம் பாடல் 96ல்

நவ்விரண்டு காலதாய் நவின்றமவ் வயிறதாய்

சிவ்விரண்டு தோளதாய் சிறந்தவவ்வு வாயதாய்

யவ்விரண்டு கண்ணதாய் அமர்ந்து நின்ற நேர்மையில்

செவ்வைஒத்து நின்றதே சிவாயம் அஞ்செழுத்துளே

என்று பாடுகிறார்.           

குண்டலினி சக்தியின் மையங்களான சக்கரங்களும் நமசிவய மந்திரத்தின் தலங்களாகும். ந என்பது மூலாதாரத்தையும், ம என்பது சுவாதிஷ்டானத்தையும், ம என்பது மணிபூரத்தையும், சி என்பது அனாஹதத்தையும் ய என்பது விசுத்தியையும் குறிக்கும்.

இந்த ஐந்தெழுத்து மந்திரம் சிவனின் ஐந்து முகங்களான தத்புருஷம், வாமதேவம், ஈசானம், அகோரம், சத்யோஜாதம் என்ற ஐந்துமுகங்களுக்கும் 5 X5= 25 வகை மந்திரங்களாக இருக்கின்றன என்று அகத்தியர் தனது திருமந்திர விளக்கம் என்னும் நூலில் கூறுகிறார்.

ஸ்ரீ ஜானகிராம் என்பவர் தினத்தந்தியில் (பிப்ரவரி 28, 2014) தந்திருந்த விவரங்களிலிருந்து:

சிவமகா புராணத்தின் வாயு ஸம்ஹிதையில் உள்ள உத்தர பாகத்தின் ஆரம்பத்தில், ஐந்து அட்சரங்களுக்கும் உரிய நிறங்களும், அவற்றிற்குரிய ரிஷிகளும், சிவ பரம்பொருளின் எந்தெந்த முகத்திற்கு எந்தெந்த அட்சரங்கள் என்றும் தெளிவாக விளக்கப்பட்டிருக்கின்றன. ‘ந’ என்ற எழுத்து, கிழக்கு நோக்கிய முகத்திற்கு உரியது. இதன் நிறம் மஞ்சள். ரிஷி, கவுதம மகரிஷி. ‘ம’ என்ற எழுத்து தெற்கு நோக்கிய முகத்திற்குரியது. இதன் நிறம் கருப்பு. ரிஷி, அத்திரி மகரிஷி ஆவார். ‘சி’ என்ற எழுத்து மேற்கு நோக்கிய முகத்திற்கு உரியதாகும். இது  புகையின் நிறம் உடையது. ரிஷி, விஸ்வாமித்திர மகரிஷி ஆவார். ‘வ’ என்ற எழுத்து வடக்கு நோக்கிய முகத்திற்கு உரியதாகும். இது பொன்னிறமான நிறத்தையுடையது. இதன் ரிஷி, ஆங்கீரஸ மகரிஷியாவார். ‘ய’ என்ற ஐந்தாவது எழுத்து மேல் நோக்கிய திருமுகத்திற்கு உடையதாகும். இது சிவந்த நிறம் கொண்டது. இதனுடைய ரிஷி, பரத்வாஜ மகரிஷியாவார்.

ந-ம-சி-வ-ய என்கிற மந்திரம் ஸ்தூல பஞ்சாக்ஷரம் எனப்படும்.
சி-வ-ய-ந-ம என்கிற மந்திரம் சூக்ஷ்ம பஞ்சாக்ஷரம் எனப்படும்.
சி-வ-ய-வ-சி என்கிற மந்திரம் அதிசூக்ஷ்ம பஞ்சாக்ஷரம் எனப்படும்.
சி-வ என்கிற மந்திரம் காரண பஞ்சாக்ஷரம் எனப்படும்.
சி என்கிற மந்திரம் மகா காரண பஞ்சாக்ஷரம் எனப்படும்.
முதல் மூன்றையும் பற்றித் திருமூலர் ஒன்பதாம் தந்திரத்தில் மந்திரம் 2698 லிருந்து 2721 வரை விளக்கமாகக் கூறியுள்ளார் (முனைவர் டி.என்.கணபதி அம்மன் தரிசனம் அக்டோபர், நவம்பர்,2012).

இவ்வாறு ஸ்தூல பஞ்சாட்சரம் என்னும் ஓம்நமசிவய என்பது சிங்வங்யங்நங்மங்அங் என்று உள்ளது என்கிறார் அகத்தியர்.  உலகம் படைக்கப்படும்போது உள்ள ஓம் நமசிவய என்ற ரூபம் லயத்தின்போது சிவயநம அங் என்று உள்ளது. 

Agatthiyar is beginning to explain how the Divine manifested as the world.  The first step in this Devi, the fully complete, appeared in manas.  Agatthiyar refers to the universal mind here.  Then people appeared as Jivatma.  In their body the five divinities or actors, the pancha kartha appeared.  They are Brahma, Vishnu, Rudra, Maheswara and Sadasiva.  They are present at muladhara/svadishtana, manipuraka, anahata, vishuddhi and ajna.  They represent different states of consciousness, from wakeful state at ajna to turiyathira at muladhara.  They also represent increasing number of mala or innate impurities.  Brahma has all the five mala, anava, karma, maya, mayiya and tirodhayi.  Vishnu has four, no tirodhayi, Rudra has the three- anava karma, maya, Maheswara two and Sadasiva only the ananva.  They are called five actors as they bring about various phenomena.  Agatthiyar is saying that when he mentions the pancha kartha it is not a form that he is referring to but to the various principles they represent.  He begins with explaining about sivam. 

Agatthiyar is explaining an important concept here. We have to understand a bit about Tamil Siddhas’ Vasi yogam here.  The term va-si represents va- the air principle reaching si or the fire principle.  So through pranayama the life force of prana is brought into the body.  The bhija akshara vang, nang etc represent the entrance of the universal life force.  The same letters when recited as va, na etc represent stabilizing of this energy in the body.  The energy enters through the ida nadi and it is stabilized by the pingala nadi.  This is followed by ascent of the fire of kundalini through the chakras.  This is represented by the letters na, ma, si etc,  Thus, vasi yoga becomes siva yoga or merging of the fire of kundalini with the universal life force, prapancha prana.

The mantra, namasivaya, is an expansion of omkara.  The mantra om, in one of its manifested states, contains the five parts, a, u, m, bindhu and nadha.  The akara emerged from Siva’s Vamadeva face (north), ukara from the sathyojatha (west), Makara from Agora (south), bindhu from Thathpurusha (east) and nadha from Isana (the face looking up). Thus, the mantra om namasivaya which is called shatakshara mantra occurs which means “Om, the salute the siva”.  This universe is a manifested expression of the mantra om namasivaya.  For example na represents earth, ma- water, si-fire, va- air and ya-the space.  Thus, the five elements are represented by namasivaya.  Na represents the sensation of fragrance, ma-the taste, si the form, va the touch and ya the sound.  Thus they represent the tanmatra or subtle qualities of the elements.  Our body also emerged from namasivaya.  Sivavakiyar, in his Sivavakiyam verse 96 says,

The na as the two legs, ma as the stomach

Si as the two shoulders, va as the mouth,

Ya as the two eyes, in this fashion

“It” remained like the superb entity within the five letters of sivayam.

Thus the five letters represent the human body also.  Agatthiyar, in his Tirumandira vilakkam, says that these five letters as 5X5= 25 remain as the twenty five forms of the namasivaya mantra.

Sri Janakiram, in his article in Dinathandhi (Feb, 28, 2014) mentions that Siva Mahapurana lists the colors and the rishis associated with namasivaya.  The color of na-yellow, rishi-Gaudhama, ma- black, rishi-Atri, si- smoky, rishi- Viswamitra, va-golden, Rishi- Angiras, ya- red, Rishi- Bharadvaja.

Thirumular in his Tirumandiram ninth tantra mentions that

Na ma si va ya is called sthula panchaksharam

Sivayanama is called sukshma panchaksharam

Sivayavasi is called athi sukshma panchakshara

Siva- karana panchaksharam

Si- maha karana panchaksharam

Namasivaya represents manifestion while sivayanama represents dissolution.

Verse 2

பாருமே ஓரெழுத்துச் சொல்லக் கேளு

பண்பாக ஓங்கென்று ஒட்டிப் பாரு

சீருடனே தாயங்கே காணலாகும்

சொல் பிரிய சீஷர்களே சொல்லக் கேளு

தேருமே மனத்தாலே எட்டெழுத்தைக் கேளு

தேறினால் ஞானியவன் கருத்தினாலே

மாறுகின்ற சோதியை நீ கண்டுகொண்டு

மனமான சஞ்சலத்தைக் கடந்திடாயே   (2)

Translation:

See!  Now listen about the single letter.

See it as ong (Om)

The mother will be seen there in her glory

Disciples (who like words, recite dear disciples, how word splits) listen the utterance

Learn it through the manas, listen about the eight letters

If one becomes an expert, he will become a jnani in thought

Seeing the effulgence that changes (you)

Cross the mind, the wavering  (2)

Commentary:

Agatthiyar is talking about the single letter, the omkara that transforms into the eight letters, either a u m namasivaya or aim kleem sau namasivaya. This eight letter mantra indicates the state of duality, that of Siva and Sakthi while om indicates the state of singularity.  Agatthiyar says that the mother will be seen there.  The mother refers to Devi, Shakti.  He uses an interesting expression in the next line “sol piriya seesharkale”  This means “for the words to split (sol+piriya), disciples who like (priyam) words, recite (sol) dear disciples (piriya seesharkale)”  All the three interpretations seem applicable here.  When one contemplates on the eight letters one will realize that it the Divine, the effulgence.  Then one becomes a wise soul, a jnana.  Experience of this effulgence and its contemplation will help one to stop the wavering of the mind.  Agatthiyar calls the mind itself as wavering.  Wavering is movement.  Movement is Sakthi’s action, expression.  Thus, by knowing the true nature of wavering one can save oneself from being buffeted by it.

இப்பாடலில் அகத்தியர் ஓம் என்னும் பிரணவத்தையும் அது எட்டெழுத்து மந்திரமாக விரிவதையும் அதன் தன்மையையும் விளக்குகிறார்.  ஓம் என்ற ஓரெழுத்து ஒருமை நிலையைக் குறிக்கிறது.  வெளிப்பாட்டின் முதல் படி இது.  இதனை அடுத்த படி சிவ சக்திகளாக மாறும் நிலை.  அதைக் குறிப்பது எட்டெழுத்து மந்திரம்.  அதை அ உ ம நமசிவய என்றோ ஐம், க்லீம், சௌ நமசிவய என்றோ கருதலாம்.  இங்கு ஒருவர் தாயைக் காணலாம் அதாவது  சக்தி வெளிப்படுவதைக் காணலாம் என்கிறார் அகத்தியர்.  இந்த வெளிப்பாட்டுக் கிரமத்தை, எட்டெழுத்தை ஒரு ஞானி தனது மனத்தால் நோக்கினால், எண்ணிப் பார்த்தால்  அது ஜோதி நிலையில் இருக்கும் பரம்பொருளின் மாறுபாடே என்பதை அறிவார்.  அவ்வாறு அறிவதன் மூலம் அவர் சஞ்சலம் என்ற மனத்தைக் கடக்கிறார் என்கிறார் அகத்தியர்.  மனம் சஞ்சலமடையும் என்று கூறுவது வழக்கம்.  சஞ்சலமே மனம் என்று அகத்தியர் இங்கு கூறுகிறார்.  சஞ்சலம் என்பது அசைவு,  அசைவு சக்தி நிலை.  இவ்வாறு சஞ்சலம் என்பதன் உண்மையை அறிந்தால் ஒருவர் அதனால் பாதிக்கப்படாமல் இருக்கலாம் என்பது அகத்தியரின் கருத்து.

Verse 3

கடந்திட்ட மனமே கேளு காசினி மன்னர் கோடி

இடந்திட்ட இந்திரர் கோடி எண்ணவு முடியா தப்பா

படைத்திட்ட அண்டங் கோடி பரகெதி ஞானங் கோடி

கடந்திட்ட மனத்தினாலே கண்டறி நீதானப்பா (3)

Translation:

Listen mind that crossed (the wavering), Kings millions in this world

Indra millions, we cannot even count,

The universes created-millions, Paragati, Jnana- millions

You see them with the mind that has gone beyond (3)

Commentary:

Agatthiyar continues with his description about creation.  He says that millions of humans (kings), celestials (Indra), universes, paths to reach the Param, and knowledge systems were created.  He tells his disciple, may be Pulathiyar as most of his songs are addressed to him, to see these with the mind that has gone beyond distinctions, variations, multiplicity.  Only a properly conditioned mind will show the truth.  Hence Agatthiyar says that one should see these with the mind that has gone beyond wavering.

In the previous verse Agatthiyar mentioned that all the divinities were created in the body of the Jiva.  If we apply this to this verse also then it follows that the kings, celestials and universes are present in the human body.  Thus the theory, what is in the macrocosm is present in the microcosm, is established. 

படைப்பைப் பற்றிய தனது விளக்கத்தை இப்பாடலிலும் தொடர்கிறார் அகத்தியர்.  மேற்கூறிய விதத்தில் எண்ணற்ற மன்னர்களும் (மானிடர்களும்), இந்திரர்களும் (தேவர்களும்), அண்டங்களும் (ஜட வஸ்துக்களும்) பரகதி, ஞானங்களும் படைக்கப்பட்டன என்று அவர் கூறுகிறார். முற்பாடலில் அவர் இறைவர்கள் அனைவரும் ஜீவன் தோன்றும் உடலில் படைக்கப்பட்டனர் என்று கூறினார். அதை இப்பாடலிலும் பொருத்தினோமானால் இந்த தேவர்கள், மனிதர்கள், அண்டங்கள் என்ற அனைத்தும் நமது உடலுள் இருக்கின்றன என்று அவர் கூறுவதாகத் தோன்றுகிறது. இவ்வாறு அண்டத்தில் உள்ளது பிண்டத்திலும் உள்ளது என்ற கருத்து நிறுவப்படுகிறது.  இவையனைத்தையும் தனது சீடர், பொதுவாக அகத்தியரது பாடல்கள் புலத்தியரைக் குறித்து இருப்பதால் அவர், தனது வேறுபட்ட நிலையைக் காண்பதைக் கடந்த மனத்தினால் பார்க்கவேண்டும் என்று அகத்தியர் கூறுகிறார். செம்மைப்படுத்தப்பட்ட மனம் உண்மை நிலையைக் காட்டும் என்பது அகத்தியரது கருத்து.

Verse 4

கண்டறி ஞானந் தன்னைக் கருவுடன் கண்டாயானால்

அண்டத்தில் குளிகை தேறு மதில் வாதங் காணலாகும்

எண்டிசை யுலகந் தன்னை எளிதினில் காணலாகும்

சண்டருக்குரைக்க வேண்டாம் சாயுச்சிய ஞானமுற்றே (4)

Translation:

Seek and know the jnana.  If you see it with the essence

The “kuligai” of the universe will become visible,  The vada can be seen there.

The world with eight directions will be seen there

Do not reveal this to arguers.  It is the jnana about sayujyam.  (4)

Commentary:

Agatthiyar is continuing to address his mind.  He says, “Mind! This is how millions of people, divinities, universes and worlds appeared,” and calls this knowledge as “jnana karu” or the essence of wisdom.  He also says that this knowledge will bring about an alchemical transmutation like a “kuligai”.

T.V. Sambasivam Pillai in his dictionary of Siddha terms defines “kuligai” as a medicinal preparation that transforms things.  For example, rasa kuligai or vada kuligai transmutes metals.  Agatthiyar calls the knowledge about creation as vada kuligai.  It makes the person see the truth and this brings about a a transmutation in him.  He attains sayujya or oneness with everything.  Yuj, the origin of the word yoga means joining with or becoming one with.  Thus, the person who realizes the truth becomes one with everything and with the Divine. 

While this is an essential knowledge Agatthiyar warns that it should not be shared  undeserving.  They will waste their time arguing about it without attempting to seek the truth.  

Tamil Siddhas generally use alchemical terms to explain their esoteric concepts.  For example Sivavakiyar sings:

Good silver six (parts) copper as four

Tungsten three gold as two

With the sound of the bow as one, if you are able to blow

It will become eight part purity which is shinning/it will be possible to reach the threshold effulgent one.

This song is applicable in the three levels, material, mental and spiritual.  In the material world it talks about an alchemical process involving silver, copper, gold and tungsten that is blown together in a goldsmith’s apparatus with a bellow and the resultant metal will be “ettu maatru” or supremely pure.

In the mental level six part silver refers to semen or kundalini sakthi.  The semen is the locus where the lifeforce or prana is stored in our body.  Tamil Siddha yoga methods attempt to reclaim this stored energy for spiritual progress  Along with the lifeforce the four- manas, buddhi, chittham and ahamkaram are merged.  To that is added the three-satva, rajas and tamas that are represented by ida, pingala and sushumna nadi, that is these three nadi are used in the process.   The two are inhalation and exhalation or prana and apana.  They are blown through the nadi like blowing a bellow and with the sound of the arrow released from the bow, at that pitch.  Then the eight part body will be transformed into divya deha or supreme body.

At the spiritual level it means the six chakra, the loci of state of consciousness are joined to the four states, wakeful, dream, deep sleep and turya at four timepoints- morning, evening, midday and midnight. That the spiritual practice is carried out at four timepoints in a day. Hatayoga Deepika calls this as theevra pranayama.   To them the three types of breathing inhalation, exhalation and cessation are practices with the two, prana and apana by blowing like a bellow with the sound that emerges when an arrow is released from the bow.  The one reaches the “effulgent one” or the Divine who is the vettaveli or ellai nilam the frontier.  One attains the state of akara (which is the letter that indicates the number eight in Tamil)

அகத்தியர் தனது மனதை நோக்கி, “மனமே!  இவ்வாறே பல கோடி மக்களும் தேவர்களும் அண்டங்களும் உலகங்களும் திசைகளும் தோன்றின” என்று கூறி இந்த அறிவை ஞானத்தின் கரு என்கிறார், ரசவாதத்தைத் தோற்றுவிக்கும் குளிகை என்கிறார்.

T.V. சாம்பசிவம் பிள்ளை என்பவர் தனது அருஞ்சொல் விளக்கத்தில் குளிகை என்பதை தேன் போன்ற வஸ்துக்களைக் கொண்டு மருந்துப் பொருள்களை அருவருக்காது எளிதாக விழுங்குவதற்கு ஏற்றதாகச் செய்யும் ஒரு தயாரிப்பு என்கிறார். அதாவது உண்மையான மருந்தை பிற பொருள்களில் பொதித்துத் தருவது என்கிறார். இங்கு உண்மை என்ற ஞானம் உலகினுள் பொதித்துவைக்கப்பட்டுள்ளது. அந்த ஞானத்தைப் பெற்றால் அது அவ்வாறு பெற்றவருள் ஒரு மாற்றத்தை ஏற்படுத்துகிறது.  கீழ்ப்பட்ட உலோகங்களை எவ்வாறு ரசவாதம் உயர்ந்ததாக மாற்றுகிறதோ அதேபோல அவரை உயர்ந்த சாயுச்சிய பதவிக்கு உயர்த்துகிறது.

தமிழ் சித்தர்கள் பொதுவாக ரசவாத சொற்களைக் கொண்டு உள்ளே ஏற்படும் மாற்றத்தைக் குறிக்கின்றனர்.

உதாரணமாக:

நல்லவெள்ளி ஆறதாய் நயந்த செம்பு நாலதாய்

கொல்லுநாகம் மூன்றதாய் குலாவு செம்பொனி ரண்டதாய்

வில்லின் ஓசை ஒன்றுடன் விளங்க ஊத வல்லீரேல்

எல்லை ஒத்த சோதியானை எட்டுமாற்ற தாகுமே

என்று பாடுகிறார் சிவவாக்கியர்.

இப்பாடலின் மேலெழுந்த பொருள் ஆறு பங்கு வெள்ளியை நான்கு பங்கு செம்புடனும் மூன்று பங்கு துத்தநாகத்துடனும் இரண்டு பங்கு பொன்னுடனும் கலந்து வில்லின் ஓசையுடன் துருத்தியிட்டு நெருப்பில் ஊதினால் அது ஒளிபொருந்திய எட்டு மாற்றாக மாறும் என்பது.  இது ஒரு உலோகங்களின் தரத்தை மாற்றும் ஒரு முறையைப் போலத் தோன்றுகிறது. 

இதை மனவளவில் எடுத்துக்கொண்டால் ஆறு வெள்ளி என்பது குண்டலினி சக்தி அல்லது சுக்கிலத்தைக் குறிக்கும். பிராணன் நமது உடலில் சேமித்து வைக்கப்படும் இடம் சுக்கிலம். தமிழ் சித்தர்களின் யோக முறைகள் எவ்வாறு இந்த சக்தியை மீட்டு ஆன்மீக முன்னேற்றத்துக்குப் பயன்படுத்துவது என்பதைக் கற்றுத் தருகின்றன.  இந்த ஆறான பிராண சக்தியுடன் மனதின் நான்கு பரிணாமங்களான புத்தி, சித்தம், மனம், அகங்காரம் ஆகியவற்றையும் மூன்று பகுதிகளான சத்வம், ரஜஸ், தமஸ் என்ற முக்குணங்களைக் குறிக்கும் இடை, பிங்கலை, சுழுமுனை நாடிகளை சேர்த்து, அதாவது அவற்றைப் பயன்படுத்தி, உள் மூச்சு வெளி மூச்சு என்ற இரண்டையும் அல்லது பிராணன் அபானன் என்ற இரண்டு வாயுக்களையும் கலந்து குண்டலினி அக்னியில் துருத்தி போல் வில்லிலிருந்து புறப்படும் அம்பு ஏற்படுத்தும் ஓசையைப் போல வாசி யோகத்தால் மூச்சை ஊதினால் எட்டு சாண் எனப்படும் இந்த உடம்பு சாதாரண நிலையிலிருந்து திவ்ய தேகமாகும் என்று கொள்ளலாம். 

இதை ஆன்ம நிலையில் எடுத்துக்கொண்டால் ஆறு தளங்களான சக்கரங்களில் விழிப்புணர்வின் நான்கு நிலைகளான விழிப்பு நிலை, கனவு நிலை, ஆழ்நிலைத் தூக்கம் மற்றும் துரியம் என்ற நான்கு நிலைகளை அல்லது காலை மாலை, மதியம், நடுநிசி என்று நான்கு காலம் (ஹதயோக பிரதீபிகா இதை தீவிர பிராணாயாமம் என்று அழைக்கிறது), பூரகம், ரேசகம், கும்பகம் அல்லது உள்மூச்சு வெளிமூச்சு மூச்சின் தடுப்பு என்ற மூன்று வழிகளில் பிராணன் அபானன் என்ற இரு வாயுக்களை வாசி யோகத்தின் மூலம் குண்டலினி அக்னியின் உதவியுடன் துருத்தியைப் போல ஊதி மேலே ஏற்றினால் அதன் மூலம் பரநிலையை அடையலாம், எட்டு எனப்படும் அகார நிலையை அடையலாம் (தமிழ் எழுத்து அ என்பது எண் எட்டைக் குறிக்கும்), சோதி நிலையை எட்டலாம் என்றும் பொருள்.

இந்த ஞானம் மிக முக்கியமானதால் அதை வீணருடன் பகிர்ந்துகொள்ள வேண்டாம் என்று கூறுகிறார் அகத்தியர்.