Agatthiyar jnanam 5-5

Verse 5

என்றனவே பொருளதுவாய் ரவியிற் புக்கும்

எடுத்துரைக்கப் போகாது என்ன சொல்வேன்

நன்றெனவே வகையைந்து பாட்டுக்கு

நான்முகத்தோன்  சொல்லிவிட்டோம் நயந்து பாரு

நன்றான பொருளிதுதான் உற்றுப் பாரு

ஓகோகோ என்ன சொல்வேன் உகமாய் அன்றே

இன்றேதான் புதுமையிது இந்த எழுத்தைக் காணார்

ஈப்பட்ட தேனதுபோல் இகழ்ந்த வாறே

Translation
It will enter ravi as the entity
It is not easy to describe, what will I say?
As the goodness, for the five states
The four-faced one, we said, look carefully
This is the best entity, see it with attention
O! o! O! What will I say, there is nothing to compare with it (allegory)
This is the new one (wonder), (those) who do not see the letter
Will degrade in like the fly that was tainted with honey.

Commentary:

Agatthiyar is telling Pulathiyar that all the entities will enter ravi or the surya mandala, surya nadi, the state of Aditya.  He adds that one cannot describe this in words the process that the five, the elements, the divinities, the qualities, breaths and so on go through to become a singularity.  The four-faced one refers to Sadasiva.  Actually Sadasiva has five faces, Isana, Thathpurusha, Vamadeva, Aghora and Sathyojatha.  Among these the Sathyojatha faces up.  So the Siddhas see only the four faces.  Hence, Agatthiyar is saying that he is talking about the four-faced one.  Irrespective of any deity we pray to, it is Sadasiva who receives the offerings.  The four faces represent the four states of consciousness, wakeful, dream, deep sleep and turiya while the fifth face, Sathyojatham represents the fifth state the turyathitha

Agatthiyar tells Pulaithyar to see all these carefully as there is nothing that he could quote as an allegory or a comparison to make it clear.  This is a unique process without another like it. Hence, he calls this a wonder.  However, those who do not see it, the letter, the omkara, will discredit, it. Their behavior will be like a fly that fell into honey.  It will not know the taste of honey.  It does not taste it as it is busy trying to get out of the honey.  Hence, it will talk as if it is bad.  People who do not understand it will say that kundalini yoga is dangerous and one should not engage in it as it will cause destruction.  They are like the fly who do not understand its greatness.

பொருள்கள் அனைத்தும் ரவியினுள் புகும் என்று அகத்தியர் இப்பாடலைத் தொடங்குகிறார். இங்கு பொருள்கள் என்பது எல்லா தத்துவங்களும் ஆகும்.  இவை ஐந்தைந்தாக குறிக்கப்படுகின்றன.  ஐம்பூதங்கள், ஐந்து தன்மாத்திரைகள், இந்திரியங்கள், வாயுக்கள் என்று ஐந்தாக இருக்கும் இவை ஒருமை நிலையை அடைவதை அகத்தியர் வார்த்தைகளால் விளக்க முடியாத ஒன்று என்கிறார்,  நான்முகனைச் சொன்னோம் என்று அகத்தியர் குறிப்பிடுவது நான்கு உணர்வு நிலைகளைக் குறிக்கும். பொதுவாக நான்முகன் என்று சித்தர்கள் குறிப்பிடுவது சதாசிவனை.  அவர் ஈசானம், தத்புருஷம், வாமதேவம், அகோரம் மற்றும் தத் புருஷம் என்ற ஐந்து முகங்களை உடையவர்.  இவற்றில் சத்யோஜாதம் மேல் நோக்கிய முகம்.  அதை நாம் பார்க்க முடியாது.  நான்கு முகங்கள் தான் சித்தர்களுக்குத் தென்படுபவை.   அதனால் அகத்தியர் தான் நான்முகனைப் பாடுவதாகச் சொல்கிறார்.  நாம் எந்த ஒரு தெய்வத்துக்குப் பூஜை செய்தாலும் அதை ஏற்றுக் கொள்வது சதாசிவன்தான்.  அவரே அனைத்து தெய்வங்களையும் உள்ளடக்கியவர்.  புலப்படும் அவரது நான்கு முகங்கள் விழிப்பு, கனவு, ஆழுறக்கம் மற்றும் துரியம் என்ற நான்கு உணர்வு நிலைகளைக் குறிக்கும். ஐந்தாவது முகம் துரியாதீதம் எனப்படும் நிலையைக் குறிக்கும்.

இவற்றைக் கூர்ந்து கவனித்துப் புரிந்துகொள்ளுமாறு அகத்தியர் புலத்தியரிடம் கூறுகிறார். இதை ஒரு உவமையால் விளக்க முடியாது ஏனெனில் இதைப் போன்ற ஒரு வழிமுறை வேறெங்கும் இல்லை.  இது புதுமையானது. அனால் ஒப்பற்றது என்கிறார் அகத்தியர்.  ஆனால் இதைப் புரிந்துகொள்ளாத சிலர் தேன் பட்ட ஈயைப் போல இதை இகழ்ந்து பேசுவர் என்கிறார் அவர்.  தேனில் விழுந்த ஈக்கு அந்த தேனின் சுவை தெரிவதில்லை, அது தன்னைக் கொல்லப்போகிறது என்றே அது எண்ணுகிறது.  அதேபோல் குண்டலினி யோகத்தைப் புரிந்துகொள்ளாதவர்கள் அது ஆபத்தானது, மரணத்தை அழிப்பது என்று இகழ்ந்து பேசுவர் என்கிறார் அகத்தியர்.

Agatthiyar jnanam 5-4

Verse 4

தானென்ற இம்முறையைஅறியலாச்சு

தாயென்பார் அசடர்களைத் தள்ளு தள்ளு

கோனென்றால் வருமோதான் குவித்துப் பாரு

கூறஒண்ணா இக்கருவைப் பேசலாச்சு

வானென்ற பெரியோரைக் கண்டு தேரு

வணங்கியே அனுதினமும் மகிழ்ச்சியாக

பானென்ற முப்பொருளும் ஈசன் தானும்

பார்வதிக்கே தானுரைத்தார் பரிசை வென்றே.

Translation:

This method of self became known

They call it mother.  Dismiss the ignoramous

If you say king will he come? Look with focus

This indescribable essence, has been discussed

See the great souls who are like the sky

Saluting them daily, with happiness

The three drinks, Isa

Told Parvathi, winning the prize.

Commentary:

Agathiyar calls the method of vasi yogam that he has described as the method of “self”.  He says that it is also called the mother which may mean mother Kundalini and thus kundalini yogam.  He tells Pulathiyar to not pay attention to the ignoramus who only talk about it.  He says if you say “king” will he come?  One has to seek the king, he will not come.  Similarly, there is no point in talking about the yoga, one has to practice it.  He tells Pulathiyar to watch souls who have perfected it and become an expert in it.  He advises Pulathiyar to approach such great souls daily and salute them with happiness.  Thus we learn that this method should be practiced under an expert’s supervision.   Agatthiyar says that Isa who has won over the three drinks, kamapal, kanal pal and vamapal spoke about this to Parvathi. 

இதுவரை தான் கற்றுக்கொடுத்த வாசி யோகம் “தான்” என்னும் யோகம் அதாவது ஆத்மாவை அறியும் யோகம் என்றும் அதை தாய் என்று சிலர் கூறுவார் என்றும் அகத்தியர் புலத்தியரிடம் சொல்கிறார்.  இங்கு தாய் என்பது அன்னை குண்டலினி.  இவ்வாறு இந்த யோகம் குண்டலினி யோகம் என்பது தெரிகிறது.  இந்த யோகத்தைப் பயிலாமல், இதைப் பற்றிய உண்மையை அறியாமல் இருக்கும் அசடர்களைத் தள்ள வேண்டும் என்று புலத்தியருக்கு அகத்தியர் கூறுகிறார்.  இந்த யோகத்தைப் பற்றி ஒருவர் பேசித் திரிந்தால் பயனில்லை.  ராஜா என்றால் அரசன் வரமாட்டான், நாம்தான் அவனைத் தேடிச் செல்ல வேண்டும்.  குண்டலினி யோகம் என்று பேசினால் மட்டும் யோக சித்தி ஏற்படாது அதை ஒருவர் பயிற்சி செய்யவேண்டும் என்று அகத்தியர் கூறுகிறார்.  இதனால் ஒருவர் பேசிப் பொழுதை வீணடிக்காமல் இந்த யோகத்தில் தேர்ந்தோரை அணுகி அவரை மகிழ்ச்சியுடன் வணங்கி அவரிடமிருந்து இதைக் கற்றுப் பயிற்சி செய்ய வேண்டும்.  இதை அனுதினமும் செய்ய வேண்டும் அதாவது இந்த யோகம் இதில் சித்தி பெற்றவரின் கண்பார்வையில் பயிற்சி செய்யப்பட வேண்டும் என்பதே அகத்தியரின் அறிவுரை. 

இந்த வழிமுறையை, முப்பால்களான காமப்பால், கானல் பால், வாமப்பால் என்ற மூன்றை வெல்வதான பரிசையுடைய ஈசன் இதை பார்வதிக்குக் கற்றுக்கொடுத்தார் என்கிறார் அகத்தியர்.

Tra

Agatthiyar Jnanam 5-3

Verse 3    

ஆச்சென்ற பிண்டமது அண்டம் எல்லாம்

ஆச்சரியம் உன் மௌனம் என்ன சொல்வேன்

வாச்சென்ற அண்டத்தை நோக்கிப் பாரு

வாருதிபோல் ரவிமதியுந் தோணும் தோணும்

நீச்சென்ற குரு தீக்ஷைக் குள்ளே புக்கி

நிலைச்சுதடா காயமதில் அருவமில்லை

ஓச்சென்ற வாயுவெல்லாமதி ரவியிற் புக்கி

அடங்கிற்று பார்த்துக்கோ உள்ளம் தானே.

Translation:

It became the microcosm (pinda) the macrocosm (andam)

Are all amazement.  Your silence.  What can I say

See the macrocosm, that became so

The Ravi (sun) and madhi (moon) will appear like oceans

Entering within the guru deeksha

The body became permanent, there is no formlessness in it

All the vital breaths (vayu) entered within the ravi and madhi

And got contained.  See it.  It is the heart only, isn’t it.

Commentary:

Agatthiyar is talking about the state at the ajna chakra.  Following the dasa deeksha or akara and ukara deeksha the next one that a sadhaka goes through is the guru deeksha.  Guru means that which dispels darkness.  Here the darkness of limitedness is dispelled and the yogin realizes his all-pervasive nature.  Agatthiyar says that the pinda or the body became so, became unlimited universal body which encompasses everything.  This is the macrocosm or the anda.  Thus, pindam became andam.  This is the state of silence or maunam, the state preceding manifestation, the energy state. This experience occurs at the ajna.  Agatthiyar talks about ravi and madhi next.  Generally these mean the sun and the moon respectively.  It also means the pingala and ida nadi respectively, the right and the left eye.  The yogin enters the state of total awareness which is the state of guru.  Agathiyar says that the body that became so turned out to be a permanent body.  We should remember here that he is not referring to the material body. Tirumular, in his Tirumandiram talks about five types of bodies.  They are sthula or gross, sukshma or subtle, athi sukshma or supra subtle, kaarana or causal, maha kaarana or supra causal bodies.  A body is that which provides a locus to the soul.  Here Agathiyar is talking about the maha kaarana sarira which is the everlasting, permanent body that includes all the manifestation.  This body is energy, which is beyond the three states of with form, formless-form and formless.  All the vital airs- the five primary ones, prana, apana, vyana, samana and udhana, and the ten secondary ones, nagan koorman, devadhatthan, kirikaran and dhananjayan merge within the two nadis.  These breaths perform various functions in the body, including its destruction.  Thus, the body goes beyond the influence of these airs and becomes a permanent one.  Agatthiyar calls this state as “ullam” or heart. 

The heart that Agatthiyar refers to is not the physical part in our body.   When the word is split as ul+am it means the Divine, akara, in its energy state established within.  We see explanations of this heart in Bruhad aranyaka Upanishad as the basis for the divinities that emerge in all directions, it is the Brahman (3.9, 19-25 and 4.1.7).  Thus, Agatthiyar’s ullam is the equivalent of hridaya that is explained elaborately in Upanishads and Rig Veda.

இப்பாடலில் அகத்தியர் ஆக்ஞா சக்கரத்தில் நிலவும் நிலையைக் குறித்துப் பேசுகிறார்.  தசதீட்சை எனப்படும் அகார உகார தீட்சைகளை அடுத்து ஒரு சாதகன் குரு தீட்சையைப் பெறுகிறான்.  குரு என்றால் இருட்டை விலக்குவது.  இங்கு அளவுக்குட்பட்டதாக எண்ணும் எண்ணத்தைத் தரும் திரைகளை நீக்குவதே குரு தீட்சை எனப்படுகிறது.  குரு தீட்சியைப் பெறும் ஒரு யோகி தான் எங்கும் நிறைந்திருப்பதைக் காண்கிறார். பிண்டமாக இருக்கும் தானே அண்டமாக இருப்பதையும் உணருகிறார்.  இதுவே மோன நிலை.  சக்தி நிலை.  இதை ஆக்ஞாவில் அனுபவிக்கலாம்.

இதனை அடுத்து அகத்தியர் ரவி மதி என்ற இரண்டைப் பற்றிப் பேசுகிறார்.  பொதுவாக ரவி மதி என்பது சூரியனையும் சந்திரனையும் குறிக்கும்.  இது பிங்கலை,இடை நாடிகளையும், வலது மற்றும் இடது கண்களையும் குறிக்கும்.  குரு நிலையை அடை யும் யோகி என்றும் அழியாத உடலைப் பெறுகிறார் என்கிறார் அகத்தியர்.  அவர் இங்கு பருப்பொருளால் ஆன உடலைக் குறிக்கவில்லை.  திருமூலர் தனது திருமந்திரத்தில் ஐவிதமான உடல்களைக் குறிப்பிடுகிறார்.  அவை ஸ்தூல, சூட்சும, அதி சூட்சும, காரண, மகா காரண சரீரம் என்ற ஐந்துமாகும்.  இவற்றில் ஸ்தூல உடல் மட்டுமே பருப்பொருளால் ஆனது, அழிவுக்குட்பட்டது.  இவ்வாறு அகத்தியர் அழிவற்ற மகா காரண சரீரத்தைப் பற்றிப் பேசுகிறார்.  இதுவே அண்டத்தை உள்ளடக்கிய சரீரம், அனைத்துக்கும், உருவு, அருவு, உருவருவு என்ற மூன்று நிலைகளுக்கும் முற்பட்டது.  இந்த குருநிலையில் அந்த யோகியின் வாயுக்கள் ரவி மதியைச் சேருகின்றன என்கிறார் அகத்தியர்.  நமது உடலில் பத்துவித வாயுக்கள், ஐந்து முக்கியமானவை- பிராணன், அபானன், வியானன், உதானன், சமானன் என்பவையும் ஐந்து துணை வாயுக்கள்- நாகன், கூர்மன், கிரிகரன், தேவதத்தன் மற்றும் தனஞ்சயன் என்ற ஐந்தும் உள்ளன.  இவை உடலில் பல்வேறு தொழில்களைச் செய்கின்றன, உடல் அழிவதற்கும் காரணமாக இருக்கின்றன.  இவையனைத்தும் இடை பிங்கலை நாடிகளை சேர்கின்றன அதாவது உடல் அழிவற்ற நிலைக்குச் செல்கிறது என்கிறார் அகத்தியர்.  இந்த நிலையை அகத்தியர் “உள்ளம்” என்கிறார். இந்த சொல்லை உள்+அம் என்று பிரித்தால் உள்ளே சக்தி நிலையில் இருக்கும் வஸ்து, இறைவன் என்ற பொருளைத் தருகிறது.

ஹ்ருதயம் என்ற ஒரு தத்துவத்தைப் பற்றி உபநிடதங்களும் ரிக் வேதமும் பேசுகின்றன.  இந்த ஹ்ருதயம் என்பது நமது உடலில் உள்ள ஒரு பகுதி அல்ல.  இதை பிருஹத் ஆரண்யக உபநிஷத் எல்லா திசைகளிலும் பரவும் தெய்வங்கள் தோன்றும் இடம் என்றும் பிரம்மன் என்று அழைக்கின்றது.  அகத்தியர் கூறும் உள்ளம் இந்த ஹ்ருதயம் ஆகும்.

Agatthiyar Jnanam 5-2

VeV

verse 2

வாறு கேள் எட்டுரெண்டுங் கூடலாச்சு

வந்துதடா உந்தனுக்கு மகிழ்ந்து பாரு

கூறு கேள் உப்பினிடத்தில் அப்பேயாச்சு

கொடிதான சுருக்கமது காணப்போகா

நீறுகேள் தானத்தை மேவிப் பாரு

நிலைத்துதடா தீக்ஷையது பத்துமாகும்

மாறு கேள்ஓராண்டு செயித்தாயானால்

ஆச்சரியம் உலகமெல்லாம் அவனுள் ஆச்சே

Translation:

Listen to the way, the eight and two came together

It came to you, see it happily

Listen to the method.  It became appu in the place of uppu (ukara became akara)

This condensation is difficult to see

Listen to the state, see the locus

The ten dhiksha became stable

Listen to the procedure, if you conquer it for a year

Wonder!  All the worlds became within him.

Commentary:

Agatthiyar describes the dasa deeksha as that where the akara remains in the place of ukara. Akara is the Divine, ukara is the soul.  Thus, dasa deeksha is where the jiva becomes Siva.  Agatthiyar says that in the place of uppu or salt appu or water remained.  When the jive merges with Siva only Siva, the akara, the appu, remains. There is no more distinction as salt and water, only water is seen with the salt merged seamlessly.  Agatthiyar says this is the “surrukkam” or becoming the summary, the essence or concentration.  He tells Pulathiyar to look at the locus where this happens.   This union is experienced in samadhi.  He adds further that if one manages to practice this for a year then all the worlds will come within him.  He will stop identifying himself with the limited body.  He will become all pervasive.

தச தீட்சை என்பது உப்பின் இடத்தில் அப்பு இருப்பது என்று இப்பாடலில் விளக்குகிறார் அகத்தியர்.  இங்கு உப்பு என்பது உகாரம், அப்பு என்பது அகாரம்.  உகாரம் என்பது ஜீவனைக் குறிக்கும். அகாரம் என்பது ஈஸ்வரனைக் குறிக்கும்.  இவ்வாறு தச தீட்சை என்பது ஜீவன் சிவனாவதைக் குறிக்கிறது.  உப்பு நீரில் கலந்தால் இருப்பது நீர் மட்டும்தான், உப்பு தெரிவதில்லை.  இவ்வாறு உப்பின் இடத்தில் அப்பு இருக்கிறது.  ஜீவன் சிவனானால் இருப்பது சிவன் மட்டுமே ஜீவன் இனி அங்கு இருப்பதில்லை.  இதுவே தசதீட்சை. இது நடைபெறும் இடத்தைப் பார்க்குமாறு புலத்தியருக்குக் கூறுகிறார் அகத்தியர்.  இவ்வாறு ஜீவன் சிவன் ஆவதை ஒருவர் யோகத்தின் சமாதி நிலையில் அனுபவிக்கிறார்.  இவ்வாறு இந்த சமாதி யோகத்தை ஒருவர் ஒரு ஆண்டு செய்தால் உலகங்கள் அனைத்தும் அவருக்குள் வந்துவிடும், அதாவது அவர் தன்னை அளவுக்குட்பட்ட உடம்பாகக் காணாமல் எங்கும் பரந்திருக்கும் இறைமையாக உணருவார் என்று அகத்தியர் கூறுகிறார். 

Agatthiyar jnanam 5-1

ஆதியந்த மெய்நிறைந்த தீக்ஷை மார்க்கம்

அருள் பெற்ற புலத்தியனே சொல்லக் கேளு

சேதியந்தத்துள்ளிருக்குஞ் சுடரே போற்றி

சொல்லுகிறேன் அகாரமுடன் உகார (ம்) நோக்கி

வேதியந்தக் கமலத்தின் பொருளே யாகும்

வேதாந்த முடிந்ததுதான் எட்டும் இரண்டும்

சோதிஎன்ற தீக்ஷையது அறிந்து பாரு

சத்தியந்தான் உந்தனுக்குத் தவறாவாறே

Translation:

The dhiksha marga containing the beginning (adhi), end (andham), truth (body/mei)

The blessed Pulathiya, listen to (me) say it.

Praise to the flame that is within the terminus which is Jyothi/the terminus of Jyothi.

I am uttering about akara and ukara

It is the meaning/entity of the vedi andha kamalam (the lotus the terminus of transformation)

The conclusion of Vedanta is eight and two.

See with awareness the dhiksha which is Jyothi

With the satyam not failing you.

Commentary:

Agatthiyar’s composition jnanachurukkam 5 or the essence of jnana 5 contains details about dhiksha. The word dhiksha means initiation. It is the starting point for a sadhaka who has embarked on a journey towards a specific goal. The goal here is divine consciousness. The Tamil Siddhas call the dhiksha for that as dasa dhiksha or dhiksha of ten. There are different interpretations for this ten. Arunachala Guru in his composition Nijananda bodham explains it as ten steps.

In the first dhiksha the dirty waters in the body escape through the hair follicles. In the second, the vatha, pitha and kapha leave. In the third, old, dirty blood leaves. In the fourth, the skin peals like the snake molting its skin. In the fifth, another layer leaves, the body becomes red in hue, the five deities grant all the wishes. In the sixth, another layer leaves. The sushumna opens. Clairvoyance occurs. In the seventh, the covering becomes white and loosens out, the body will shine like a flame. In the eighth, the body will be lifted high up. Enchantment occurs. Transmigration will be possible. In the ninth, body will shine like million suns. Ashta maha siddhi will be attained. Celestials will serve the person. In the tenth, svarupa siddhi will be attained. A knife cannot cut the body which shines like a lamp. Aging, disease and death will not occur. Thus, the ten dhiksha seem to different stages in spiritual progress. Besides these there are separate dhiksha to cross the state of Sakthi and that of Siva.

In this verse the dasa dhiksha or initiation of ten refers to something else. The letter a and u in Tamil represent the numbers 8 and 2. Thus akara and ukara, together constitute 10 or dasam. It follows now that the dasa dhiksha is actually the akara and ukara dhiksha that would lead to the ultimate state of Param. This initiation transforms the material body into body of light.

Agatthiyar begins this composition with the expression “aadhi andha mei niraindha dheekshai margam.” This can be interpreted in several ways. Mei means truth as well as body. It may mean the path involving the body which contains the body’s beginning and end, or the state preceding its emergence and dissolution or death. Aadhi andham also refers to the Divine who took the form of the body to remain in the manifested world. Thus, the body, mei is filled with aadhi and andham or the Divine who is the beginning and end of manifestation. The Divine is also the truth, mei. The dheeksha margam is nothing but the truth, the mei which is aadhi andham.

The state of Jyothi or effulgence is not the ultimate state. The Divine exists in the three states, with form, without form and in formless-form. The jyothi or flame represents the formless form of the Divine. However, it is still a manifested state and so a sadhaka should transcend it and realize the formless state of the Divine.

Sathyam is also truth. Sath means that which remains unchanged and hence is the truth. Anything that changes is not truth as it can be one way at one time and in another way at another time. Thus, that which is unchanging is sathyam. Agatthiyar tells Pulathiyar to understand all these so that the truth about the nature of everything does not fail him, that the Divine does not fail him.

அகத்தியரின் ஞான தீட்சை சுருக்கம் 5 என்னும் இந்த நூலில் அகத்தியர் தீக்ஷை பற்றி புலத்தியருக்குக் கூறுகிறார். தீட்சை என்றால் ஒரு இலக்கை நோக்கித் தொடங்கும் பாதையின் முதல் படி, ஆரம்பம் என்று பொருள். இங்கு இலக்கு பரவுணர்வு. தமிழ் சித்தர் மார்க்கத்தில் அதற்கான தீட்சை தச தீட்சை எனப்படுகிறது.

அருணாசல குரு என்பவர் தனது நிஜானந்த போதம் என்ற நூலில் தச தீட்சை என்பது பத்து நிலைகளைக் கொண்டது என்று கூறுகிறார். முதல் தீட்சையில் உடலில் உள்ள அழுக்கு நீர் வெளியேறுகிறது. இரண்டாவது தீட்சையில் வாதம் பித்தம் கபம் என்ற மூன்றும் உடலைவிட்டு வெளியேறுகின்றன. மூன்றாவதில் பழைய அழுக்கு ரத்தம் உடலைவிட்டு வெளியேறுகிறது. நான்கில் சடலம் கழன்று தோல் பாம்பு சட்டையை உரிப்பதுபோல விலகுகிறது. ஐந்தில் சட்டை கழண்டு உடல் சிவக்கும், ஐந்து கர்த்தாக்களும் வேண்டியதைத் தருவர். ஆறாவதில் மற்றொரு சட்டை கழலும். சுழுமுனை திறக்கும், தொலைநோக்கு கிட்டும். ஏழாவதில், சட்டை வெள்ளை நிறமாகி விலகும், உடல் ஜோதியைப் போல ஒளிரும். எட்டாவதில் உடல் உயரே தூக்கும், ஆனந்த ஆஸ்பதம் ஏற்படும். கூடு விட்டு கூடு பாயும் தன்மை ஏற்படும். ஒன்பதாவதில் உடல் சூரிய பிரகாசம் போல மின்னும். அஷ்டமாசித்திகள் ஏற்படும், தேவர்கள் அவருக்கு சேவை புரிவர். பத்தாவதில் ஸ்வரூப சித்தி ஏற்படும். அவரது உடலை கத்தியால் வெட்ட முடியாது. அது விளக்கைப் போல ஒளிபெற்றதாக இருக்கும். மூப்பு சாக்காடு, வியாதி ஆகியவை விலகிவிடும். இவ்வாறு தச தீட்சை என்பது பத்து நிலைகளைக் குறிக்கும் என்று அருணை குரு கூறுகிறார். இதைத் தவிர சிவநிலை சக்தி நிலை ஆகியவற்றைக் கடப்பதற்கும் தீட்சைகள் உள்ளன.

இப்பாடலில் அகத்தியர் குறிப்பிடும் தச தீட்சை என்பது வேறொன்றைக் குறிக்கிறது. தமிழில் எழுத்துக்கள் அகாரம் மற்றும் உகாரங்கள் எட்டு மற்றும் இரண்டு என்ற எண்களைக் குறிக்கின்றது. இவற்றின் கூட்டுத்தொகை பத்து என்ற தொகையைத் தருகிறது. இவ்வாறு தச தீட்சை என்பது அகரா உகார தீட்சைகளைக் குறிக்கிறது. இந்த தீட்சை ஒளியுடலைக் கொடுக்கிறது.

அகத்தியர் தனது பாடலை ஆதி அந்தமெய் நிறைந்த தீட்சை மார்க்கம் என்று தொடங்குகிறார். இதற்கு இருவிதத்தில் பொருள் கூறலாம். மெய் என்றால் உடல் என்றும் உண்மை என்றும் இரு பொருள்கள் உள்ளன. தீட்சை மார்க்கம் உடலின் தொடக்கம் முடிவு ஆகிய இரண்டையும் கொண்டது என்று இதனால் ஒரு பொருள் கிட்டுகிறது. மெய் என்பதை உண்மை என்று கொண்டால் அது இறைவனைக் குறிக்கிறது. எதுவொன்று மாறாமல் இருக்கிறதோ அதுவே உண்மை. இன்று ஒன்றாக இருந்து நாளை வேறொன்றானால் அது உண்மையல்ல. இவ்வாறு மாற்றமடையாமல் இருப்பது இறைவன் ஒருவனே. இந்த தீட்சை மார்க்கம் அனைத்துக்கும் ஆதியாகவும் அந்தமாகவும் இருக்கும் உண்மையான இறைவனால் நிறைந்தது என்று இத்தொடருக்கு மற்றொரு பொருள் கிட்டுகிறது. இந்த அகார உகார தீட்சை மார்க்கம் சோதி நிலைக்கானது என்றும் அகத்தியர் கூறுகிறார்.

இப்பாடலில் சோதியின் அந்தம் என்று குறிப்பிடுகிறார் அகத்தியர். சோதி என்பது இறைவனின் அருவுருவ நிலை. இறைவன் அருவம், உருவம், அருவுரு என்ற மூன்று நிலைகளில் இருக்கிறார். அருவுரு நிலை முடிவு நிலையல்ல அதையும் கடந்து இறைவனின் அருவ நிலையை ஒரு சாதகர் உணருகிறார். சத்தியம் என்றாலும் மாற்றமற்ற உண்மை என்று பொருள். அந்த சத்தியம் தவறாதவாறு புலத்தியர் எல்லா உண்மைகளையும் அறியவேண்டும் என்று அகத்தியர் குறிப்பிடுகிறார்.