256. Tirumular tore Sattaimuni's work. Why?

Verse 256

இந்த நூல் பத்து நூற் கவிதான் அப்பா

ஏக நிரா மயமான மணியைச் சொன்னேன்

தந்த நூல் இந்த நூல் தன்னைப் பாடி

தரணிவுள்ளோர்பிழைக்க வென்று குகைக்குள் வைத்தேன்

விந்தைநூல் சட்டை முனி தீக்ஷை அப்பா

வெளியாகச்சொன்னநூல் கிழித்தார் மூலர்

முந்த நூல் ஆயிரத்தில் மொழிந்தேன் பாரு

முறையோடு சரக்கு வைப்பு ஞானம் தானே.

Translation:

This work of ten hundred verses, son

I spoke about the mani, the singlet, the untethered one

The work granted by that, this work, singing it

I concealed it within the cave for people to save themselves

Sattaimuni Deekshai is a wonderful book, Son

The book that revealed it explicitly, Mular tore it

In the previous work of thousand, I told

Properly about the stock of things.

Commentary:

Agatthiyar says that in this book of thousand verses he has described about the Divine, the jewel, the singleton, the completely independent one and that he has kept this knowledge concealed in a cave.  The cave refers to the ajna cakra.  Thus, the esoteric knowledge that Agatthiyar is imparting is for those who are serious persuing wisdom.  To impress upon us that this knowledge is not for casual viewers he says that when Sattai muni tried to tell this to all and sundry through his book, sattai muni deekshai, Tirumular tore it and destroyed it lest it should fall into the hands of the undeserving.  Agatthiyar mentions that this is the reason for him revealing all these principles in a concealed fashion in his previous work of Agatthiyar jnanam 1000 as ‘sarakku vaippu’ or ‘storehouse or list of things that should be known’.  From this verse we realize how much the Siddhas storve to protect the knowledge from the wrong people and how special this knowledge is.

அகத்தியர் தான் இந்த ஆயிரம் பாடல்கள் கொண்ட நூலில் ஒன்றேயான சோதியைப் பற்றி, நிராமயத்தைப் பற்றி, அருவ உருவ நிலையான மணியைப் பற்றிப் பாடியுள்ளதாகக் கூறியுள்ளார்.  மேலும், தான் இந்த ஞானத்தை குகையில் ஒளித்து வைத்ததாகக் கூறுகிறார்.  குகை என்பது ஆக்ஞா சக்கரத்தைக் குறிக்கும்.  இந்த ஞானத்தை வெளிப்படையாக வேடிக்கை பார்க்க வந்தவர்களுக்கு, உண்மையான தேடல் இல்லாதவர்களுக்குக் கொடுக்கக் கூடாது என்பதை நமக்குப் புரியவைக்க சட்டைமுனியைப பற்றிக் கூறுகிறார். சட்டை முனி தனது தீட்சை என்னும் நூலும் இந்த விஷயங்களை விரிவாக அனைவருக்கும் புரியும் படி விளக்கிறார் என்றும் அதைக் கண்ட திருமூலர் அதைக் கிழித்துப் போட்டார் என்றும் அகத்தியர் கூறுகிறார்.  அதனால்தான் இந்த ஞானத்தைத் தான் சரக்குவைப்பு என்று மறைத்துக் கூறியுள்ளதாக இங்கே அகத்தியர் குறிப்பிடுகிறார். 

255. Realized souls will walk in the path of the axle

Verse 255

கடை போட்டேன் சிவ யோகி ராஜ யோகி

கற்றுணர்ந்த தவத்தோர்க்குக் கடையில் வந்து

விடை கூட்டும் மனோன்மணியைத் தொழுது போற்றி

மெய்ஞ்ஞானக் காவியத்தை விரித்துப் பார்த்து

தடை ஓட்டி விடத்தாண்டா இந்த நூலில்

சமயமதம் தனை அறுத்து நன்றாய்ச் சொன்னேன்

நடை கூட்டி அச்சுமட்டம் நடந்தாப் போலே

நல்ல சுகம் நல்ல சுகம் இந்த நூலே

Translation:

I spread the shop, the siva yogi, raja yogi,

For those who are learned and realized, for them to come to the shop and

To spread the meijnana kaviyam/ see it in detail

To chase away the obstacles, for this purpose, in this book

Cutting asunder the religious fanaticism I explained well

Increasing the speed and walking up to level/speed of the axle

Good pleasure, good pleasure, this book.

Commentary:

Agatthiyar calls himself the siva yogi and raja yogi and says that he is spreading this shop, the meijnanam, for the sake of realized souls.  He wishes them to come to his shop and open up the meijnanam after worshipping kundalini sakti, mana unmaniand get all their obstacles removed.  , Agatthiyar says that he has explained all several concepts in detail so that their delusion due ot religion and spirituality will be cut away. 

The axle mentioned in this verse may refer to the cakras.  They are depicted as wheels to indicate that they spin in opposite directions taking the consciousness up or down.  The kundalini sakti that emerged through these cakras constitute the anga peeta lingam, as we saw before. 

தன்னை சிவ யோகி, ராஜ யோகி என்று கூறும் அகத்தியர் தான் தனது கடையை, மெய்ஞ்ஞானத்தை, கற்று உணர்ந்த ஜீவன்களுக்காகப் பரப்பியுள்ளதாக அகத்தியர் கூறுகிறார்.  அது அவர்கள் பயணப்படும் ஞானத்தை நோக்கிய பாதையில் உள்ள தடைகளை விலக்கும் என்கிறார் அவர்.  தான் இந்த நூலில் எல்லா விஷயங்களையும் விரிவாக விளக்கியுள்ளதாகவும் அதனால் சமயம் மதம் ஆகியவை ஏற்படுத்தும் குழப்பங்களை அறுத்துவிடலாம் என்றும் அவர் கூறுகிறார்.  மக்கள் அச்சு மட்டம் நடப்பார்கள் என்பது அவர்கள் அச்சுக்களைப் போன்ற சக்கரங்களின் மத்தியில் தமது விழிப்புணர்வைச் செலுத்தி ஞானப்பாதையான சுழுமுனையில் நடப்பார்கள் என்றும் அவர் கூறுகிறார். அங்க பீட லிங்கம் என்று அகத்தியர் சக்கரங்களையும் அவற்றின் ஊடே குண்டலினி  சக்தி எழுவதையும் அவர் முன்னர் குறிப்பிட்டுள்ளார்.  

Summary about pralaya and creation

                                                       Summary about pralaya and creation:

So far we have seen Agatthiyar explain the events that accompany creation and dissolution.  Let us summarize some of the ideas here.  Let us see what the word pralaya means first.  Sanskrit dictionary gives the following meanings to the word pralaya: ‘loss of consciousness’, dissolution of the world, sleepiness.  Many puranas talk about the pralaya as the time when the manifested world is washed away by the great deluge.  Elaborate description of this process is found in Vishnu purana and Agni purana.  From the above description of the word we see that pralaya is not only dissolution of the world but also the loss of consciousness.  Thus, pralaya is the process of dissolution in both the macrocosm- the universe and in the microcosm- the human body.  While pralaya in the macrocosm

Let us look at pralaya and creation in the macrocosm first.  Puranas say that there are four types of pralaya.  The nitya pralaya occurs when we sleep.  The world that we perceive through our senses disappears when we sleep.  Thus, they are dissolved as far as we are concerned.  When a lifeform dies at the end of its current birth it is also a nitya pralaya as the world that is perceived through the senses is lost forever. 

Adhyanthika pralaya occurs when the distresses caused by external factors such as elements, other life forms, mental and physical stresses (aadibaudhika, aadhyatmika and aadidaivika) end.

The third pralaya is naimitthika pralaya.  It occurs at the end of a kalpa or eon when the three worlds bhu, bhuvar and suvar lokas are dissolved. 

The praakrithika pralaya occurs after the completion of the life of Brahma.  During this mahapralaya all the fourteen lokas are destroyed.  Everything abides in the state of supreme consciousness.  

Thus, the pralaya in the macrocosm occurs with respect to the external world.  The four yugas that the world goes through before pralaya are the kritha yuga, thretha yuga, dvapara yuga and kali yuga.  At the end of each chaturyuga or four eons pralaya occurs.

At the end of the pralaya the world is recreated.  This process of creation and dissolution is a continuous one.  It occurs at regular intervals.

During creation, the reverse process occurs.  From the Divine, the male and female principles separate.  From them occur the primordial sound and form, nada and bindu.  This is followed by the formation of the triple qualities of satva, rajas and tamas.  A combination of these three qualities create five senses of action, five senses of knowledge, five elements, their qualities, the modification of the mind- manas, buddhi, ahamkara and chittam.  The combinations of these, through panchikaranam, result in the manifested world. 

Thus creation and dissolution in the macrocosm occurs by dissolution and recreation of the external world.  However, this process is closely related to the microcosm.  Nitya pralaya occurs when the soul is in the wakeful state when the external world is destroyed.  The adhyanthika pralaya occurs in the dream state.  The world that is created here is through the internal senses.  This world ceases to exist when the soul wakes up.  The naimitthika pralaya occurs in the deep sleep state.  The three worlds of bhu, bhuvar and suvar represents wakeful state, wakeful-dream state, the dream-deep sleep state, the domains of borders of these states.  The soul moves through these states and reaches the deep sleep state.  The fourth state, the turiya, represents the maha pralaya, the termination of all lower states of consciousness.  This is mentioned as destruction of all the fourteen lokas.  These lokas are nothing but states of consciousness.  Beyond the turiya is the turiyatheetha.  This is the state when the soul merges with the supreme space, the state of supreme consciousness. Creation starts from this state. Thus, the four yugas represent the four states of consciousness and the different pralayas represent the termination of these different states.

In addition, all the four pralaya occur in the microcosm exclusively in the wakeful state.

The nitya pralaya occurs when the yogi goes beyond sensual distractions.  He stope perceiving the distinctions in the world and identifies them as consciousness.  Adyanthika pralaya occurs when he crosses the delusions that the  mind and its mofications- the chittam, ahamkara and buddhi, create.  He reaches a maya-free state at the end of this pralaya.  The naimitthika pralaya occurs when the triple qualities of sattva, rajas and tamas merge with each other.  The soul is now beyond the control of maya.  This may also indicate the consciousness ascending upto the navel or the manipuraka cakra.  See below the relationship between the cakras and the worlds.  The mahapralaya occurs when the consciousness reaches the sahasrara when all the distintions, the fourteen worlds or fourteen states of consciousness merge with the supreme state. 

Agatthiyar describes pralaya and creation as follows:  that the five letters namacivaya abide within each other, na merging with ma, ma with ci etc.  and that the soul watches them rising up along with the fire of kundalini, through the sushumna nadi.  We see that the five letters represents the different principles- the senses, the qualities etc.  The manifested world with its distinctions disappear at the vishuddhi cakra.  At the ajna cakra, the soul remains as pure consciousness.  The soul then merges with mani, the formless form or roopa arupa form of  the Divine.  The mani will merge with Sivam the formless state (aroopa) of the Divine.  The Sivam then merges with supreme space or paazh. This is pralaya in the microcosm. 

Na	Muladhara	Earth	Bhu	feet
Ma	Svadishtana	water	Bhuvar	stomach
Ci	Manipuraka	fire	Suvar	shoulder
Va	Anahatha	Air	Mahar	Mouth
Ya	Vishuddhi	Space	Jana	Eyes

The ajna cakra represents the tapa loka.  The soul is present here without any of the manifestations that constitute the physical world.  The sahasrara represents the satya loka, the first step of creation beyond which only the supreme space, paazh, remains.

These pralaya occur at the end of manvantara.  Man vantara means manu antara, the end of man.  Thus, manvantara represents the ending of human nature and the beginning of divine nature.  Thus, the emergence of creation after a manvantara means end of a certain state of human consciousness and emergence of a higher consciousness. 

Now creation in the microcosm: Agatthiyar says that the wheels turn in the opposite direction when creation begins.  The param enters the mani and remains there blowing its effulgence.  From the mani the yakara is born, from ya, va is born and in this order the reverse of namacivaya or the elements are formed from the space principle upto the earth element.  All these entities are created by consciousness whom Agatthiyar calls vaalai or kundalini sakti. 

These two processes, creation and dissolution occur by the will of the kundalini, the vaalai.  to Valai initiates the Siva Raja yoga or vaasi yoga.  It is the process of breath regulation intiated by the kundalini sakthi whom he calls vaalai or the young maiden.  The tripart breathing of pooraka, rechaka and kumbaka or inhalation, exhalation and retention is vasi yogam.  During inhalation the mantra vang is uttered.  During exhalation cing is uttered and these two are separated by the period of retention. 

All souls go through this process of dissolution by abiding in the sushumna nadi through which the consciousness travels.  They remain at different points depending on their state of evolution. 

Duuring creation, depending on their karma, they emerge into this world.  The power of consciousness not only creates all these entities but also pervades them.  Thus, the whole manifested world exists only because the consciousness created it.  Scriptures describe this as the process of a spider creating a web from itself and reabsorbing it all into itself when it wills so.

The process of creation and dissolution occurs everytime the yogi performs the vasi yogam.  When the consciousness is raised to the sahasrara the yogi experiences dissolution.  However, the consciousness does not go beyond the sahasrara, the point of no return.  When it descends back to its locus, the muladhara, creation occurs.

Thus, the primary process in this universe, creation and dissolution has parallels in both the external world and the internal world.  When we start examining several related concepts such as day and night, seasons, deities etc it will become yet another chapter.  Suffice to say what is in the macrocosm is in the microcosm and vice versa.  

254. Pujandar talked about it every eon and I was granted Pothigai...

Verse 254

கேளப்பா மணி யூடே தம்பதுள்ளே

கிருபையுடன் சொக்கிநிற்போம் முனிவர் சித்தர்

வாளப்பா புசண்டருக்கு அந்த வேளை

வைத்தபடி யுகந்தோறும் சொல்லானார்

கோளப்பா எந்தனுக்குப் பொதிகை ஈந்தார்

குருமணிபோல் காவியத்தைப் பகரச் சொன்னார்

ஆளப்பா அதனாலே பத்து நூறு

அர அரா அம்பத்தில் கடை போட்டேனே. 

Translation:

Listen, within the mani within the pillar

We will remain with enchantment and grace, the muni and siddhas

Quietude. Pujandar at that time

He started saying it every eon.

Think about this, he granted me pothigai

He told me to compose the Kavya like the gurumani

Hence, ten hundred

Ara araa!  I spread a shop in the fifty.

Commentary:

Agatthiyar tells Pulatthiyar that during pralaya all the souls, the munis and siddhas, will remain in an enchanted state within the mani-the jewel, and within the pillar-the sushumna.  He says that while Pujandar talks about this state every eon,  Agatthiyar was granted the Pothigai.  Pothigai, as we saw before, refers to the spot in the body from where the nadis branch out.  It is close to the muladhara cakra or the southern part of the body.  Thus, Agatthiyar is the ‘aga+ thee’ the fire inside, the  fire of kundalini in the muladhara.  He was bid to take care of the south.  This fact may be the idea behind the story that Siva, during his wedding with Sakti, the union of kundalini Sakti with the Super conscious state in sahasrara, told Agatthiyar to go south and balance the world, the world being the human body, the microcosm. 

Agatthiyar says further that he was bid to compose the kavya, the meijnana, the book of wisdom like the gurumani.  Gurumani is the principle which reveals the truth about everything, the one that removes the darkness of ignorance.  He says that hence, he composed this work of thousand verses, in other words, spread the shop of knowledge from where people can obtain wisdom.

It is very interesting how our ancestors and siddhas preserved esoteric knowledge by interweaving it with a tale or a purana.  This has ensured that the knowledge is not lost over time and for a watchful soul this knowledge is revealed at the appropriate time.  

பிரளய காலத்தில் அனைவரும், முனிவர், சித்தர் ஆகியோரும்கூட மணியில், தம்பத்தில் மயங்கிய நிலையில் இருப்பார் என்கிறார் அகத்தியர். அதாவது, அவரவரது விழிப்புணர்வு நிலைக்கேற்ப அவர் சுழுமுனையில் ஒரு இடத்தில் தங்குவார்.  தானும்கூட தம்பத்தில் மணியில் இருப்பேன் என்று அகத்தியர் கூறுகிறார்.  பிரளயத்தின்போது புலத்தியருக்கு அதைப் பற்றிப் பேசும் வேலை தரப்பட்டது என்றும் தனக்குப் பொதிகை அளிக்கப்பட்டதென்றும் அகத்தியர் கூறுகிறார்.  பொதிகை என்பது மூலாதாரத்துக்கு அருகில் நாடிகள் பிரியும் இடத்தைக் குறிக்கும் என்று நாம் முன்னமே பார்த்தோம்.  இந்தக் கருத்தில்தான் சிவபெருமானின் திருமணத்தின்போது, அதாவது குண்டலினி சக்தி சஹஸ்ராரத்தை அடையும்போது, சிவபெருமான் அகத்தியரைத் தென்திசைக்கு, உடலின் தென்திசையான மூலாதாரத்துக்குச் சென்று, உலகை, சிற்றண்டமான உடலை, சமன்படுத்துமாறு கூறப்பட்டார் போலும்.

அதைத் தவிர தனக்கு இந்த காவியத்தை, குருமணியைப் போன்ற, அஞ்ஞானம் என்னும் இருட்டை விலக்கும் குருவைப் போன்ற, மெய்ஞ்ஞானகாவியத்தை இயற்றுமாறு பணியப்பட்டது என்று அகத்தியர் மேலும் கூறுகிறார்.  அதற்காகத்தான் ஆயிரம் பாடல்கள் கொண்ட இந்த காவியத்தை இயற்றினேன், ஞானத்தைத் தரும் இந்த கடையைப் பரப்பினேன், என்று அகத்தியர் கூறுகிறார்.

நமது முன்னோர்கள் சூட்சுமமான கருத்துக்களை அழியாமல் காக்க அவற்றை ஒரு கதையாக, புராணமாகப் புனைந்ததைக் காண விந்தையாக உள்ளது.  காலத்தின் அழிவிலிருந்து காக்கப் பட்ட இந்த ஞானம் தகுதியானவர்களுக்கு, தகுந்த சமயத்தில் சித்தர்களால், குருக்களால் வெளிப்படுத்தப்படுகிறது. 

253. Agatthiyar says where he was during Pralaya

Verse 253

சொல்லுவேன் புலத்தியனே அறிவுள்ளோனே

தூண்டி மிகக் கேளாட்டால் யானும் சொல்லேன்

அல்லுமே பகலான சோதி சோதி

அம்மணியில் போய்மறைவோம் அந்த நாளில்

கல்லுமே குகைதொரும் இருப்பதேது

காத்து மலையேது சிவன் தான் போகில்

வில்லுமே அம்பதுபோல் மணியில் புக்கி

மெம்மணிபோய் சிவம் புக்கும் மேலும் கேளே

Translation:

I will tell you Pulatthiya! The wise one

Unless inquired deeply I will not tell

Night and day, the effulgence, effulgence

We will disappear in that mani

Stones, caves- what remains?

Air, mountain- where are they?  Even Sivan is gone

The arrow and the bow, abiding in the mani

The true jewel, mani, will abide in Sivam.  Listen somemore.

Commentary:

Agatthiyar tells Pulatthiyar that this is secret knowledge and he will reveal it only when inquires persistently.  He says everything including himself will enter the mani or the effulgence, the formless form of the Divine.  He remarks that nothing that is distinct exists at this stage.  Everthing merges within the formless form of the Divine, the flame.  The flame or the mani merges with Sivam the supreme state of formlessness of the Divine.  We have already seen that the Divine exists in this formless state initialy. When manifestation starts the Divine exists as formless form- one that has a form but one that cannot be described.  This is the roopa arupa form.  This then becomes parai, the one with a form, the form of the universe- the roopa state.

Thus, everything merges with the allpervading, supreme state of  consciousness.

பிரளயத்தின்போது அகத்தியர் எங்கே இருப்பார் என்ற புலத்தியரின் கேள்விக்கு அகத்தியர் இங்கே பதிலிறுக்கிறார்.  இந்த பதிலை ஒருவர் விடாமல் கேட்டால்தான் தான் கூறுவேன் என்று தொடங்கும் அகத்தியர் தானும் மணியில் புகுவேன் என்கிறார். அனைத்துப் பொருட்களும் இந்த மணியில் புகும்.  மணி சிவத்தில் புகும் என்கிறார் அவர்.  அரூபம், ரூப அரூபம் மற்றும் ரூபம் என்ற மூன்று நிலைகள் இறைவனுக்கு உண்டு.  இவற்றில் அரூப நிலை உலகம் தோன்றுவதற்கு முன் இருப்பது.  இந்த நிலை மணி அல்லது ரூப அரூப நிலையை அடைகிறது.  மணி என்பது சோதி.  சோதிக்கு ஒரு உருவம் உண்டு என்ற நாம் அறிகிறோம் ஆனால் அது இதுதான் என்று சுட்டிக்காட்ட முடியாத, விளக்க முடியாத உருவம்.  இதனை அடுத்து ஏற்படுவது ரூப நிலை.  இதையே அகத்தியர் பரை என்கிறார்.  இதை சம்ஸ்கிருத நூல்கள் அபரா, பராபரா, பரா என்று அழைக்கின்றன.  இவ்வாறு புலன்களால் உணரப்படும் உலகம் இறைவனின் அருவ நிலையில் லயமடைகின்றன.  

253. Everything abides in Sivam

Verse 253

சொல்லுவேன் புலத்தியனே அறிவுள்ளோனே

தூண்டி மிகக் கேளாட்டால் யானும் சொல்லேன்

அல்லுமே பகலான சோதி சோதி

அம்மணியில் போய்மறைவோம் அந்த நாளில்

கல்லுமே குகைதொரும் இருப்பதேது

காத்து மலையேது சிவன் தான் போகில்

வில்லுமே அம்பதுபோல் மணியில் புக்கி

மெம்மணிபோய் சிவம் புக்கும் மேலும் கேளே

Translation:

I will tell you Pulatthiya! The wise one

Unless inquired deeply I will not tell

Night and day, the effulgence, effulgence

We will disappear in that mani/jewel

Stones, caves- what remains?

Air, mountain- where are they?  Even Sivan is gone

Like the bow and arrow, abiding in the mani

The true jewel, mani, will abide in Sivam.  Listen some more.

Commentary:

Agatthiyar tells Pulatthiyar that this is secret knowledge and that he will reveal it only when inquired persistently.  He says everything including himself will enter the mani or the effulgence, the formless form of the Divine.  He remarks that nothing that is distinct exists at this stage.  Everything merges within the formless form of the Divine, the flame.  The flame or the mani merges with Sivam the supreme state of formlessness of the Divine.  We have already seen that the Divine exists in this formless state initially. When manifestation starts, the Divine exists as formless form- one that has a form but that which cannot be described.  This is the roopa arupa form.  This then becomes parai, the one with a form, the form of the universe- the roopa state.

Thus, everything merges with the allpervading, supreme state of  consciousness.

பிரளயத்தின்போது அகத்தியர் எங்கே இருப்பார் என்ற புலத்தியரின் கேள்விக்கு அகத்தியர் இங்கே பதிலிறுக்கிறார்.  இந்த பதிலை ஒருவர் விடாமல் கேட்டால்தான் தான் கூறுவேன் என்று தொடங்கும் அகத்தியர் தானும் மணியில் புகுவேன் என்கிறார். அனைத்துப் பொருட்களும் இந்த மணியில் புகும்.  மணி சிவத்தில் புகும் என்கிறார் அவர்.  அரூபம், ரூப அரூபம் மற்றும் ரூபம் என்ற மூன்று நிலைகள் இறைவனுக்கு உண்டு.  இவற்றில் அரூப நிலை உலகம் தோன்றுவதற்கு முன் இருப்பது.  இந்த நிலை மணி அல்லது ரூப அரூப நிலையை அடைகிறது.  மணி என்பது சோதி.  சோதிக்கு ஒரு உருவம் உண்டு என்ற நாம் அறிகிறோம் ஆனால் அது இதுதான் என்று சுட்டிக்காட்ட முடியாத, விளக்க முடியாத உருவம்.  இதனை அடுத்து ஏற்படுவது ரூப நிலை.  இதையே அகத்தியர் பரை என்கிறார்.  இதை சம்ஸ்கிருத நூல்கள் அபரா, பராபரா, பரா என்று அழைக்கின்றன.  இவ்வாறு புலன்களால் உணரப்படும் உலகம் இறைவனின் அருவ நிலையில் லயமடைகின்றன.  

252. Where were you when all these happened?

Verse 252

காண் என்றீர் என்குருவே கும்ப வாழ்வே

காலடிக்கே தொண்டன் ஐயா கடவுளாரே

தோண் என்றீர் நான் எவரைக் காணப் போறேன்

சுத்த வான் உமைக் கண்டேன் பின்னால் காணேன்

உண் என்றீர் சிவன் முதலாய் புசண்டர் வாறு

ஓ ஓ ஓ குருவாலே ஒளிவு கம்பம்

தாண் என்றீர் புசண்டர்தான் அறிவார் என்றீர்

சொன்னவர்தான் எங்கிருந்தீர் சொல்லுவீரே

Translation:

“See!” you said, my guru, the life of kumba

Salutations to your sacred feet, Sir, The Lord!

You said, think, who will I see?

I saw you, the pure sky, I do not see anyone after that

You said consume, The way followed by Siva and Pujandar

O OO the pillar hid due to the guru

“Dance” you said, you said only Pujandar knows about this

You, the one who told these, where were you, Please tell.

Commentary:

Pulatthiyar is asking an interesting question here.  He asks Agatthiyar where he was when all these events, creation and dissolution, happened.  He says that he heard from Agatthiyar about all these events and that Pujandar has witnessed all these.  Now he asks Agatthiyar where Agatthiyar was during this creation and dissolution processes.

இப்பாடலில் புலத்தியர் அகத்தியரிடம் மிக முக்கியமான ஒரு கேள்வியைக் கேட்கிறார்.  அகத்தியர் தன்னிடம் படைப்பு லயம் ஆகியவற்றைப் பற்றிக் கூறிவிட்டு இவற்றை புஜண்டர் பார்த்தார் என்று கூறினாரே அப்போது அகத்தியர் எங்கே இருந்தார் என்று புலத்தியர் கேட்கிறார்.