355. Nature of the senses

Verse 355

பார்த்தபடி ஏதென்றால் சொல்லக் கேளு

பாவம் ஏது பஞ்சை கட்கோ பயந்தேன் அப்பா

காற்றாடி கற்பூரம் கரைந்து போகும்

கரணம் போல் ஜீவகளை இருப்பு மைந்தா

கோத்தபடி ஏதென்றால் சொல்லக் கேளு

கூற்றுவன் தான் ஆர் என்றால் வாத ராசன்

சோத்தடைக்க வல்லோர்க்கு ஜீவன் முத்தி

சிவ சிவா நீற்கரிது திறந்திட்டேனே

Translation

Listen to what it is

What is sin, did I fear the weak, son,

Camphor will disappear in the wind

The existence of the senses of the souls are similar

What is that binds them together, if this is questioned

Who is the god of death- it is the king of vaadha

For those who are able to contain it within, Jivan mukhti

Siva sivaa, I opened it, that which is hard for you.

Commentary:

Agatthiyar tells Pulatthiyar that the existence of the senses is like that of camphor.  When it is exposed to air camphor disappears.  When the senses are exposed to the vital breath, the prana, through pranayama, they also disappear.  The agent that binds them with the soul, and that which causes their death is vital breath whom Agatthiyar calls as Vaada raja or the king, the breath.  He adds that those who contain this vital breath within, (it seems as if the word sotthadaika should be setthadaikka)  attain jivan mukhti and that he has revealed everything.

இப்பாடலில் அகத்தியர் கரணங்களின் தன்மையைப் பற்றிக் கூறுகிறார்.  கரணங்கள் கற்பூரத்தைப் போல பிராணன் உயரும்போது காணாமல் போகின்றன.  அவற்றை ஜீவனுடன் பினைப்பதும் பிராணன்தான் அவற்றை இறக்கச் செய்வதும் பிராணன்தான்.  இந்தப் பிராணனை ஒருவர் உள்ளுக்குள் சேர்த்து அடைக்க அறிந்தால் அவருக்கு ஜீவன் முக்தி கிட்டுகிறது என்கிறார் அகத்தியர்.  இதைத் தான் வெளியிட்டுள்ளேன் என்று அவர் புலத்தியருக்குக் கூறுகிறார்.