246. Kalyani will grant meijnanam

Verse 246

வணங்கி அவர் வாய் புதைந்து நின்றார் பின்னே

மாது கல்யாணி என வசனித்தார்கள்

வணங்கினார் தேவரொடு முனிவர் தாமும்

மற்றும் உள்ள தேவர்களும் நவபடாளும்

வணங்கினார் அடிகெஜம் திகிரி எட்டும்

வாரிதியும் சேடனுமால் அயனுமூவர்

வணங்கினார் மிக வணங்கித் தொழுதாரப்போ

வாலை அவள் மெய்ஞ்ஞானம் அருள் ஈவாளே 

Translation:

Saluting, they stood respectfully covering their mouths

They called her the lady, Kalyani

Devas along with munis worshipped her

Other devas and the nine/new troups

They saluted her a foot, a hand measure and the eight mountains/peaks

The oceans, the Sesha, Mal, Brahma-the triad

They worshiped her greatly and praised her.  Then

Vaalai, She will grant the grace of meijnanam (true wisdom)

Commentary:

It is Vaalai who will grant one the meijnanam, the true wisdom.  Pujandar describes a scene when all the life forms worship the maiden, the Sakti.  He lists all those who worship her and calls her Kalyani, the auspicious one.  Not only the life forms but the inanimate objects also worship her- the oceans, the mountains, everything.  She is the object of veneration of the holy triad of Adisesha, Vishnu and Brahma.  It is interesting that Adisesha is included in the list.  There is an opinion that it is Adisesha who supports the earth.  However, Adisesha indicates the path of the kundalini sakti. His five heads refers to the five types of Prana.  The imagery of Vishnu reclining on Adisesha with Sakti pressing his feet indicates that Divinity lies on the lap of prana that flows through the sushumna nadi through which the kundalini sakti also travels.   Lakshmi at his feet indicates the sakti in the muladhara.  Lakshmi pressing Vishnu’s feet is referred to in Tamil, ‘kaalaip piditthu vishunuvudan irukkiraal’ she is remaining with Vishnu holding the kaal.  The kaal refers to the foot as well as prana.  So holding on to the prana, through the prana, Lakshmi, the Sakti, remains with Vishnu the male principle.  Thus, it is Vaalai or the Sakti who confers meijnanam, the true wisdom about everything.

மெய்ஞ்ஞானத்தை அருளுவது வாலைத்தான்.  புஜண்டர் அனைவரும் அவளை வணங்கும் காட்சியை இங்கே குறிப்பிடுகிறார்.  தேவர்களும், முனிவர்களும் எல்லாவிதமான உயிர்களும் அவளை வணங்கி கல்யாணி, மங்களமானவள் என்று போற்றுகின்றனர். சேதனர்கள் மட்டுமல்லாமல் அசேதனமும் அவளை வணங்குகிறது.  எட்டு திகிரிகளும் கடல்களும் எல்லா அளவுகளும் அவளை வணங்குகின்றன. 

ஆதிசேஷன், திருமால் மற்றும் அயனும் அவளை வணங்குகின்றனர்.  ஆதிசேஷனே உலகைத் தாங்குவதாக புராணங்கள் குறிப்பிடுகின்றன.  உலகம் என்பது சிற்றண்டம் பேரண்டம் என்ற இரண்டையும் குறிக்கும்.  உடலில் ஆதிசேஷன் என்பது சுழுமுனை நாடியையும் அவனது ஐந்து தலைகளும் மூச்சுக்காற்றும் ஐவகைப் பிராணனையும் குறிக்கின்றன.  ஆதிசேஷனின் மடியில் திருமால் லட்சுமி தேவி அவரது காலைப் பிடித்தபடி இருக்க யோக நித்திரையில் இருக்கிறார் என்பது கடைக் கோடியில் மூலாதாரத்தில் உள்ள குண்டலினி சக்தி கால் எனப்படும் பிராணனைப் பிடித்துக்கொண்டு மேலே சுழுமுனை நாடியின் வழியாக ஏறி இறையுணர்வை விஷ்ணுவை அடைகிறது என்பதைக் குறிக்கிறது.  இவ்வாறு வாலை, சக்தியே மெய்ஞ்ஞானத்தை அருளுகிறாள் என்கிறார் புஜண்டர். 

245. The creator was saddened a little

Verse 245

கன்னி இவள் என்றுரைத்தார் புசண்ட மூர்த்தி

கர்த்தன் அப்போ மனது சற்றே கலங்கினார் பின்

மண்ணினுள் தேவர்களும் பிறப்பித்திந்த

மார்கத்தில் இருப்பதுவே மௌனப் பெண்ணோ

உன்னிதமாம் உன் அருளை எங்கே காண்போம்

ஓஓஓ ஐவரும்தான் வணங்கினார்கள்

கொன்னி அவள் வாருரைக்காள் சிவமே கன்னி

கொலு முகத்தில் நால்வரும்போய் வணங்குவாரே

Translation:                                      

Pujanda murthy said, “She is a maiden”

The creator’s heart saddened a little.  Then

Is it this silent girl who made the devas and others

Is she the one who remains in the margam (path)

Where will we see your grace, glory

O O O the five saluted

The stammering one will not reveal the way she arrives, the maiden is verily Sivam

The four will go to the beautiful face and salute her.

Commentary:

Pujandar reiterates that the lady is the maiden, vaalai, vaamai.  One wonders why the creator’s heart saddened.  May be because he is missing her as she has not reached him yet.  The next two lines make one think this may be true as Siva laments saying where will he witness her grace, the glory of the one who created all life forms.  Agatthiyar/ Pujandar says that the five worshiped her.  This must be the five deities, pancha kartha, Brahma, Vishnu, Rudra, Maheswara and Sadasiva. The next line says that the four went to the assembly and worshiped her.  The four may be the above deities except Sadasiva as he is already at ajna, the face. 

அந்தப் பெண் கன்னி என்று புஜண்டர் மீண்டும் கூறுகிறார்.  இதைக் கேட்டு படைப்பவன் சிறிது மனம் கலங்கினாராம்.  எதற்கா?  சக்தி தன்னுடன் சேராமல் இன்னும் கன்னியாக, தனியாக இருக்கிறாளே என்றா?  இதனை அடுத்து வரும் வரிகள் இக்கருத்துக்கு வலுவேற்றுகிறது.  தேவர்களையும் பிறரையும் பிறப்பித்த மௌன கன்னியின் அருளை எங்கே காண்பது என்று அவர் கேட்கிறார்.  இதனை அடுத்து ஐவரும் அவளை வணங்கினர் என்கிறார் புஜண்டர்.  ஐவர் என்பது முன்பு பஞ்ச கர்த்தாக்கள்பு என்று பார்த்த லன்கள், பொறிகள், விழிப்புநிலைகள் ஆகியவையாக இருக்கலாம்.  அடுத்து நால்வர் கொலு முகத்துக்கு வந்து வணங்கினராம்.  அவர்கள் தேவர்கள் மானுடர்கள் தாவரங்கள், மிருகங்கள் என்ற நால்வகை உயிர்களாக இருக்கலாம். 

244. Vaalai, she is the 'mulam'

Verse 244

இடப்பாகம் இருந்தவளும் இவளே மூலம்

எல்லோரைஈன்றெடுத்த திவளே மூலம்

துடக்காக நின்றவளும் இவளே மூலம்

சூக்ஷம் எல்லாம் கற்றுணர்ந்த துரைச்சி மூலம்

அடக்காக அடக்கத்துக் கிவளே மூலம்

ஐவருக்கும் குருமூலம் ஆதி மூலம்

கடைக்கோடி கொம்புமேல் நின்ற மூலம்

கன்னி அவள் சிறுவாலைக் கன்னி தானே

Translation:

She is the one who remained in the left side, in the ida. She is the origin/muladhara

The one who birthed everyone is She, the origin/muladhara

The one who remains as religious impurity is She, the origin/muladhara

The Ladyship who is an expert of all the subtleties, origin/muladhara

The one who has the mental poise is She, the origin/muladhara

The gurumulam for the five, the Adi mulam (primal origin)

The origin that remains on top of the stick, in the terminus, the muladhara

She, the maiden, verily the young vaalai maiden.

Commentary:

Pujandar joyously describes the lady he spoke about in the previous verse.  He chooses words in an interesting fashion.  He calls her ‘mulam’ or origin.  This term also means ‘the muladhara’.  Pujandar says that she is the young maiden, vaalai who remains in the ida part.  We have already seen that this word means both the left side as well as the ida nadi. This form of Siva is called Ardhanariswara where he is depicted as sharing half his body with Sakti.  This imagery describes the union of the male and female principles into one entity.  It also indicates the separation of the primary Divinity, Paramasiva, into Siva and Sakti, the consciousness and bliss, the prakasha and vimarsha.  Pujandar calls her the mother who gave birth to the manifested world.  This process is followed by religious impurity or thudakku.  This term is commonly used in Srilanka to indicate the time that follows a birth or a death in the family or coming of age/maturity when the person is not allowed to go to temples or sacred sites.  She is in this state eternally as she constantly

gives birth to new lives and is witnessing the death of lives that end their current birth.  Siddhas have talked about this state of impurity a lot.  It is called ‘thoomai’ in Tamil. Sivavaakkiyar says

தூமை தூமை என்றுளே துவண்டு அலையும் ஏழைகாள்

தூமையான பெண்ணிருக்க தூமைபோனது எவ்விடம்

ஆமைபோல மூழ்கிவந்து அநேக வேதம் ஓதுறீர்

தூமை திரண்டுருண்டு சொற்குருக்கள் ஆனதே  (49)

Translation:

Ye poor souls who wither uttering “defilement, defilement”!

When the pure lady/ the lady with religious impurity is remaining, where did defilement go?

You recite countless Vedas emerging from submersion, like a tortoise,

Defilement came together and became the exalted gurus who advise.

The thoomai in this verse is the thudakku that Pujandar/Agatthiyar is mentioning here. 

He says when the lady with the religious impurity is present, eternally, where did the defilement go, is it correct to denounce something as religious impurity.  The thoomai came together and became the life forms, the gurus, the words etc. 

Pujandar says that Vaalai is the origin and guru of the five- the five elements, qualities, five states of consciousness.  She is the Adi, primal one, mulam- origin, cause of everything.  She is the one who remains in the sushumna nadi, the stick that touches both the termini, the muladhara and the sahasrara.  She is the little maiden, the vaalai.

முந்தைய பாடலில் கூறிய மாதுவைப் பற்றி இப்பாடலில் விளக்குகிறார் புஜண்டர்.  அவர் தமது வார்த்தைகளை மிக விசேஷமாகத் தேர்ந்தெடுத்துள்ளார்.  ஒவ்வொரு வரியும் முலம் என்று முடிகிறது.  அது அனைத்துக்கும் மூலம் அவள் என்று குறிப்பதுடன் மூலாதாரத்தில் அவள் இருக்கிறாள் என்றும் குறிக்கிறார்.  அவள் இடப்பாகத்தில் இருக்கிறாள் என்கிறார் புஜண்டர்.  இடப்பாகம் என்பது உடலில் இடது பகுதி மற்றும் இடா நாடி என்றும் பொருள்படும்.  சிவனின் அர்த்தநாரி உருவத்தைப் பற்றி நாம் முன்பே பார்த்தோம்.  அது ஆண்மையும் பெண்மையும் ஒன்று சேர்ந்திருக்கும் நிலையைக் குறிக்கும், அல்லது ஒருமை நிலையான பரமசிவம், சிவமும் சக்தியுமாக, பிரகாச விமர்ச நிலையாக சித் ஆனந்த நிலையாகப் பிரியும் நிலையைக் குறிக்கும்.  புஜண்டர் வாலையை அனைத்து உயிர்களையும் பெற்றெடுத்த தாய் என்கிறார்.  அதனை அடுத்து வருவது துடக்கு அல்லது தீட்டு.  துடக்கு என்பது ஒரு பிறப்போ இறப்போ வயதுக்கு வந்தாலோ ஏற்படுவது.  உலகத்தாய் எல்லா உயிர்களையும் தொடர்ந்து தோற்றுவிப்பதால் நிரத்தரமாக துடக்குடன் இருப்பவள். இதை சிவவாக்கியர்

தூமை தூமை என்றுளே துவண்டு அலையும் ஏழைகாள்

தூமையான பெண்ணிருக்க தூமைபோனது எவ்விடம்

ஆமைபோல மூழ்கிவந்து அநேக வேதம் ஓதுறீர்

தூமை திரண்டுருண்டு சொற்குருக்கள் ஆனதே  (49)

இப்பாடலில் வரும் தூமை என்பது துடக்கு.

வாலை அனைத்துக்கும் மூலம், ஐந்துக்கும் குரு- பஞ்சபூதங்கள், அவற்றின் தன்மாத்திரைகள், ஐந்து விழிப்புணர்வு நிலைகள் ஆக்கியவற்றிற்கு அவளே மூலம்.  அவள் கொம்பான சுழுமுனை நாடியில் கடைக்கோடியான மூலாதாரத்தில் இருக்கிறாள்.

243. Devi's great action

Verse 243

தேவி வயணம்

பிறந்துதையா இவ்வளவும் எங்கே என்றால்

பெண் ஒருத்தி தான் அதிலே நின்ற கோலம்

சுரந்துதையா இவ்வளவும் அந்த மாதா

சூக்ஷமதே யல்லாது வேறொன்றில்லை

கரந்தானே உலகம் எலாம் மதனப் பாலைக்

காலடியில் காக்கவைத்து சகல ஜெந்தும்

இறந்துதையாஇவ்வளவும் செய்த மாது

எங்கே என்றால் உன்னிடத்தில் இருந்தாள் கன்னி

Translation:

The greatness of Devi

If asked where from all these emerged, 

The form of a lady who stood in all these.
That mother exuded all these

It is the subtlety, none other,

He hid all the worlds by placing the milk of desire

At the base of the feet.  All the life forms

Died.  The lady who did all these

If questioned, “where?” she is within you, the maiden.

Commentary:

Pujandar explains that everything in the universe emerged from Devi, the creative aspect of the Divine.  Not only she created all these from herself, she also remains within them.  Thus, Divine is both immanent and transcendent.  This verse shows us that Pujandar subscribes to the philosophy, that the Absolute is the material cause as well as the willing cause of the universe.  Some philosophies state that Divine is only the willing cause and prakriti or primordial matter is the material cause and it is distinct from the divine.  Pujandar refutes that theory through this verse.  He further adds that this is the subtlety, the essence.  After creating everything the Divine hid everything, knowledge about all these, by making the souls get distracted by desire for physical pleasures.  Pujandar calls this as madana paal between the legs thus meaning the sexual fluid.  Due to this desire all the life forms go through birth and death, samsara.  When one questions where this lady is now, Pujandar says that she is within oneself. She is a maiden because she has not joined her consort Siva at sahasrara.  She remains in the mooladhara.

உலகில் உள்ள அனைத்தும் தேவியிடமிருந்து தோன்றின என்கிறார் புஜண்டர்.  தேவி அனைத்தையும் தன்னிடமிருந்து சுரக்கிறாள், தானும் அவற்றுள் நிற்கிறாள்.  இது மிக சூட்சுமமான விஷயம் என்கிறார் புஜண்டர்.  சில சம்பிரதாயங்கள் இறைவன் உலகின் நிமித்த காரணம் அதாவது அது தோன்றவேண்டும் என்ற சங்கல்பத்துக்கு மட்டுமே காரணம்.  உலகம் உருவாவதற்கு பிரகிருதியே உபாதான காரணம், கருப்பொருள் (raw material) என்று கூறுகின்றன.  இப்பாடலில் புஜண்டர் அந்த கூற்றை மறுக்கிறார்.  இறைவனே உலகம் தோன்றவேண்டும் என்று எண்ணுபவன், அதற்கு ஆரம்பப் பொருளாகவும் இருப்பவன் என்று அவர் கூறுகிறார்.  இறைவன் அனைத்தையும் படைத்த பிறகு அவற்றைப் பற்றிய உண்மையை உயிர்களிடமிருந்து மறைத்துவிடுகிறான்.  அதற்கு மதனப்பால் அல்லது உடலுறவில் ஆசை என்பதை ஏற்படுத்தியுள்ளான்.  இதனால் உயிர்கள் தங்களது உண்மை நிலையை மறந்துவிட்டு உடலின்பத்தைத் தேடி ஓடுகின்றன, முடிவில் இறப்பைத் தழுவுகின்றன.  இவையனைத்தையும் படைத்த மாது, வாலை எங்கே இருக்கிறாள் என்று கேட்டால் புஜண்டர் அவள் அனைவருள்ளும் இருக்கிறாள் என்கிறார்.  அவள் கன்னி ஏனெனில் தனது சுவாமியான சிவத்துடன் சேராது தனியாக மூலாதாரத்தில் இருக்கிறாள்.  

242. Creation Civayanama

Verse 242

பரத்திலே மணி பிறக்கும் மணியின் உள்ளே

பரம் நிற்கும் சுடர் வீசி இப்பால் கேளு

நிறத்திலே சுடரதனில் யகாரம் காணும்

நிறையான யகாரத்தில் வகாரம் காணும்

வரத்திலே வகாரத்தில் சிகாரம் காணும்

வரும்போலே சிகாரத்தில் மகாரம் காணும்

நரத்திலே மகாரம் அதில் நகாரம் காணும்

நன்றாகப் பூமி அப்போ பிறந்துதன்றே

Translation:

Within the Divine with form the mani will emerge, within the mani.

The divine will remain blowing its effulgence towards this side.  Listen

In the effulgence, the yakaara will appear

Within the fully complete yakaara the vakaara will appear

In the boon, the vakaara the cikaara will appear

Within the cikaara the makaara appears

In the Jiva, the makaara, the nakaara will appear

The earth emerged well then.

Commentary:

Once the Divine with the form appeared the jewel or the mani appeared. Mani is a very interesting word.  It means a jewel as well as time.  One can also interpret this to mean “the concept of time, one of the limitations, appeared”.   The divine remains within this mani spreading its effulgence in the manifested world.  Pujandar calls this world as ‘ippaal’ or this side as opposed to appal or the supreme space the unmanifested Absolute.  In this manifested space, all the principles appear sequentially in the order ya,va, ci, ma, na.  These five letters represent everything in the manifested world, the five elements, their qualities, five senses of action, five senses of knowledge, five states of consciousness, five sheaths or kosa, five faces of Siva.  Pujandar concludes the verse saying, "thus the earth was born" to indicate this idea.

உருவமுள்ள இறைமை, பரம் தோன்றியவுடன் அதிலிருந்து மணி பிறந்தது.  மணி என்பது பிந்து என்றும் காலம் என்றும் பொருள்படும்.  இவ்வாறு பரத்திலிருந்து நேரம் என்னும் ஒரு கஞ்சுகம் அல்லது விழிப்புணர்வைக் குறுக்கும் ஒரு தத்துவம் தோன்றியது என்றும் இதற்குப் பொருள் கூறலாம். பிரளயத்தைப் பற்றிக் கூறும்போது அனைத்தும் மணியுள் புகுந்தன என்பது அனைத்தும் காலதத்துவத்தைக் கடந்தன என்றும் பொருள்படும்.  இந்த மணியினுள் பரம் தனது சுடரை வீசியவாறு இருந்தது.  அந்த சுடரிலிருந்து உலகம் தோன்றியது என்பதைக் குறிக்க சுடரிலிருந்து ய,வ,சி, ம, நகாரம்  தோன்றின என்கிறார் அவர்.  நமசிவய என்பது லயத்தையும் சிவயநம என்பது உலகின் சிருஷ்டியையும் குறிக்கும்.  இந்த ஐந்தெழுத்துக்களும் பஞ்ச பூதங்கள், அவற்றின் குணங்கள், ஐந்து கர்மேந்திரியம், ஐந்து ஞானேந்திரியம், ஐந்து கோசங்கள், ஐந்து விழிப்புணர்வு நிலைகள், சிவனின் ஐந்து முகங்கள் என்று உலகில் உள்ள அனைத்துமாக இருக்கின்றன.  இதைக் குறிக்க புஜண்டர் "இவ்வாறு பூமி தோன்றியது என்கிறார்.  ஒவ்வொரு எழுத்தும் முந்தைய எழுத்திலிருந்து தோன்றியது என்று குறித்து சிருஷ்டி கிரமத்தை அவர் விளக்குகிறார். 

241. World emerging during creation

Verse 241

லீலை போலக் காணு முகம் பெண்போல் காணும்

நிலை பார்த்தால் புருஷரைப் போல் நெறிப்புக் காணும்

வாலைபோல் காணும் ஐயா பின்னே பார்த்தால்

மகத்தான் அண்டமது கோர்வை காணும்

ஆலைபோல் சுழன்றோடும் கம்பத்துள்ளே

அரஅரா சக்கரங்கள் ஆறும் காணும்

சேலையாம் அண்டமதில் சிவம்தான் வீசும்

சிவத்திலே அர அரா பரமும் காணே

Translation:

The face that appears as divine play will appear like a lady’s face

It will also show the frown like a man

It will look like Vaalai, when looked again/behind

The magnificent universe will appear together

Within the pillar that whirls like a fan

Ara araa!  The six cakras will be seen

In the cloth of the universe Sivam will blow

Within the Sivam, ara araa! See the Param.

Commentary:

This verse is the first in the series that talk about creation.  Pujandar says that the image that is seen in the pillar, the sushumna will appear like a lady’s face.  Then again, it will appear like the frown of a man.  This means, the embodiment of consciousness will appear as both a man and a woman.  It will appear like the kundalini sakti.  The universe in its totality will appear within the pillar that whirls like a wheel.  The six cakras will appear next.  Within this manifold, the cloth, the consciousness Sivam will blow.  Within this super consciousness the divine with a form, param, the manifested universe with the life forms will appear.

This verse explains creation in the microcosm, where the sushumna nadi, the energy centers and consciousness along with all the manifestations appear.  It also explains creation in the macrocosm where the universes appear.  This verse shows us clearly that what is perceived as manifested universe is so only because of consciousness.  This is in line with the Kashmir Saivism philosophy which states that anything that does not impress upon the consciousness does not exist.

சிருஷ்டியைப் பற்றிய முதல் பாடலான இதில் புஜண்டர் ஸ்தம்பத்தில் தோன்றுவது பெண் முகம்போல் இருக்கும் ஆனால் அதில் ஆணைப் போல நெறிப்பு இருக்கும் அது வாலை என்கிறார்.  அதாவது அந்த பரவுணர்வு ஆணுமல்ல பெண்ணுமல்ல இரண்டாகவும் இருப்பது.  உருவமற்ற குண்டலினி சக்தியும் அதுவே.அதன் பிறகு அண்டமனைத்தும் ஒன்றாக இருக்கும் காட்சி தென்படுகிறது.  ஆறு சக்கரங்களும் அடுத்து தோன்றுகின்றன.  இந்த சக்கரங்களான சீலையில் சிவம் அல்லது விழிப்புணர்வு அசைகிறது.  அதனால் பரம் எனப்படும் உருவமுள்ள இறைமை உலகம் தோன்றுகிறது.

இப்பாடல் உலகம் தோன்றுவதை விளக்கப்புகுந்து சிற்றம்பலமான உடல் தோன்றுவதையும் விளக்குகிறது.  இவ்வாறு கண்ணால் காணும் உலகம் விழிப்புணர்வினால்தான் அதன் நிலையில் இருக்கிறது.  விழிப்புணர்வில் ஒரு தாக்கத்தை ஏற்படுத்தாத எதுவும் இருப்பைப் பெறுவதில்லை என்ற காஷ்மீர சைவத்தின் கருத்தை இங்கு நினைவுகூர வேண்டும்.

240. Scenes just before creation

Verse 240

பழமுனிவன் என்றுரைத்தீர் கடவுளாரே

பருந்து பக்ஷி தம்பமதைப் பலுக்கக் கேளு

குழாமுடனே தம்பமத்தில் யானும் போவேன்

ஓஓஓ சக்கரமும் பிரண்டு போகும்

தழும்பணிய சாகரங்கள் எங்கும் தானாய்

சப்த சாகரம் பிரண்டு எங்கும் தானாய்

அழகுடைய மாதொருத்தி தம்பத்துள்ளே

அர அரா கண்ணாடி லீலை தானே  (240)

Translation:

God!  You called me old muni

You listen about the birds and kites approaching the pillar

I will also go to the pillar along with the group

O O O the wheel will also reverse

With the mark, the oceans

The seven oceans will spread everywhere

A beautiful maiden within the pillar

Ara haraa!  This is the play of the mirror!

Commentary:

Siva called Pujandar the old muni in the previous verse.  This is to indicate that Pujandar has been around for a long time, he is the state of supreme consciousness.  In this verse he is telling Siva that all the life forms will merge within that pillar.  All the oceans will cross their boundary and spread over the world, the great deluge.  In the Siddha parlance, the world is made up of water element and fire element, the appu and thejas came together to create this world.  Generally, the water element corresponds to the female reproductive fluid.   Here it refers to the substratum of the seven states of consciousness.  Pujandar says that a beautiful maiden will appear within the pillar.  He is referring to Valai or the kundalini Shakti who is generally depicted as a lady.  Going to one of the versions of Agatthiyar’s lifehistory, Lopamudra who is considered his wife was said have been created from the waters of Tamraparani river.  She is none other than Agatthiyar’s Sakti. 

The maiden, Sakti is travelling through the pillar to join her consort, Siva.  Pujandar exclaims that all these are the divine play of the ‘kannaadi’ mirror. 

According to Kashmir Saivam Prathyabijna philosophy, this world is nothing but a reflection of the Divine, like the image one sees in the mirror.  The universal consciousness, the Divine, out of its own free will projects the universe on its own mirror, its own consciousness.  An individual who has his consciousness contracted, also has the universe as his body, in a contracted form. He is not able to realize he is the universal consciousness.  Hence, he does not see himself as the universe.  In this verse Pujandar says that everything is a play of the mirror, the consciousness.  The creation, the dissolution and the images that one sees are all nothing but a play of consciousness.

சிவபெருமான் புஜண்டரை பழைய முனி என்று முந்தைய பாடலில் அழைத்தார்.  அதை இங்கே புஜண்டர் நினைவு கூருகிறார்.  இப்பாடலில் அவர் உயிர்கள் அனைத்தும் பிரளயத்தின்போது தோன்றும் தம்பத்தில் ஒடுங்குகின்றன என்கிறார்.  தானும் அத்தம்பத்தில் ஒடுங்குவேன் என்று சிவபெருமானிடம் கூறுகிறார்.  தம்பம் என்பது சுழுமுனை நாடி என்று முன்னமே பார்த்தோம்.   இதனை அடுத்து ஏழு கடல்களும் எங்கும் பரவுகின்றன என்று புஜண்டர் கூறுகிறார்.  இவ்வுலம் அப்பு தேயு என்ற இரண்டு பூதங்களால் ஆனது என்று சித்தர்கள் கூறுவர்.  இதில் அப்பு அல்லது நீர் என்பது பெண்ணின் கருப்பையில் சுரக்கும் நீரையும் தேஜஸ் அல்லது தேயு என்பது ஆணின் சக்தி சுக்கிலத்தையும் குறிக்கின்றது.  இதுவே பிறவி ஏற்படக் காரணமாகிறது.  இப்பாடலில் ஏழு கடல்கள் என்பது நீரைக் குறிப்பிடுவதாகத் தோன்றினாலும் அது பரவுணர்வு கடக்கும் ஏழு நிலைகளைக் குறிப்பதாகவும் கொள்ளலாம்.  எங்கும் இருப்பது பரவுணர்வே.  அப்போது ஸ்தம்பத்தில் அழகான மாது ஒருத்தி தோன்றுவாள் என்று புஜண்டர் கூறுகிறார்.  இந்த மாது குண்டலினி சக்தி, வாலை. 

அகத்தியரின் வாழ்க்கை வரலாறு என்று செவிவழி உள்ள பல வரலாறுகளில் ஒன்று அவரது மனைவி எனக் கருதப்படும் லோபாமுத்திரா அம்மையை அவர் தாமிரபரணி ஆற்று நீரிலிருந்து தோற்றுவித்தார் என்று கூறுகிறது. லோபாமுத்திரா அம்மை அகத்தியரின் சக்தி என்பது இதிலிருந்து புலனாகிறது.

இப்பாடலில் உள்ள கடைசி வரியில் அகத்தியர் ஒரு முக்கியமான கருத்தை வைத்துள்ளார்.  அவர் இந்த காட்சிகள் அனைத்தும் கண்ணாடியின் லீலை என்கிறார்.  கண்ணாடி என்பது கண்ணில் உள்ள லென்ஸ் எனப்படும் பார்வையை அளிக்கும் ஒரு பகுதி, அது முகம் பார்க்கும் கண்ணாடியையும் குறிக்கும். 

காஷ்மீர சைவத்தில் குறிப்பாக பிரத்யபிக்ஞய சாஸ்திரத்தில்  உலகுக்கும் இறைவனுக்கும் பரவுணர்வு நிலைக்கும் உள்ள தொடர்பு ஒருவருக்கும் கண்ணாடியில் காணும் அவரது உருவத்துக்கும் உள்ள உறவு போன்றது என்று கூறுகிறது.  இறைவன் அல்லது பரவுணர்வு தனது சங்கல்பத்தால் உலகைத் தனது கண்ணாடியில், தனது விழிப்புணர்வில், தோன்றச் செய்கிறது.  ஜீவாத்மாக்களும், அவற்றின் விழிப்புணர்வு குறுக்கம் உடையதாக இருந்தாலும், உலகை ஒரு குறுகிய நிலையில் தமது உடலாகப் பெற்றுள்ளன.  அதனால் அவை உலகைத் தமது உடலாகக் காண்பதில்லை.  இப்பாடலில் புஜண்டர் அனைத்தும், சிருஷ்டி, லயம் காணும் காட்சிகள் அனைத்தும், கண்ணாடியின் லீலை என்பது இந்தக் கருத்தையே பிரதிபலிக்கிறது.   

239. Siva asks Pujandar about creation

Verse 239

அறிந்திலேன் என்றுரைத்த புசண்ட மூர்த்தி

அரகரா உன்போலே முனியார் காணேன்

தெரிந்திலேன் என்றுரைத்தால் மனங்கேளாது

சிவன் பயந்து நீர் ஒளிக்க வேண்டாம் ஐயா

பொருந்திலேன் பூர்வத்தில் நடந்த செய்கை

பூரணத்தால் உள்ளபடி புகழ்ந்துசொல்லும்

பறிந்திலேன் மிகப்பரிந்து கேட்டேன் ஐயா

பழமுனியே கிழமுனியே பயன் சொல்வீரே

                    

Translation:

Pujanda moorthy who says, "I do not know!"

Araharaa!  I do not see another muni like you

If you say you do not know the heart will not accept it

You do not have to hide it as Sivan has requested it.

I do not know the event that happened in the beginning

Please tell it gloriously through (the state of) fully complete.

I beg you I beseech you Sir

The old muni, the ancient muni please tell this.

Commentary:

Siva is begging Pujandar to describe the events that happen during the beginning of the universe.  He tells him not to hide it as it was the supreme lord Siva who has requested it.  He says that he cannot accept Pujandar’s statement that Pujandar does not know it and that there is none other than Pujandar who can talk about it.  He asks Pujandar to remain in the state of fully complete, poornam, and describe it.  This tells us that Pujandar is witnessing the events in the state of supreme consciousness. 

சிவன் புசண்டரிடம் உலகம் தோன்றும்போது நடப்பவற்றை விளக்குமாறு இப்பாடலில் கேட்கிறார்.  தனக்குப் பயந்து அதை ஒளிக்கவேண்டாம் என்றும் புசண்டர் பூரண நிலையில் இருந்துகொண்டு அதை விளக்கவேண்டும் என்றும் அதை விளக்க அவரைவிட சரியானவர் இல்லை என்றும் சிவன் கூறுகிறார்.  

238. Dissolution ends and creation begins

Verse 238

கேளப்பா சிவம் ஓடி அண்டம்  பாயும்

கிருபையுடன் அண்டமது திரும்பிப் பாயும்

கோளப்பா அண்டமது தம்பத் தூண்தான்

குருவான தசதீக்ஷை ஒன்றும் ஆச்சு

மீளப்பா தங்கமது விளங்கும் செய்கை

மேலும் இல்லை கீழுமில்லை நானும் காணேன்

ஆளப்பா நரைத்த மாடேறு வோனை

அண்ணல் கோ இன்றளவும் அறிந்திலேனே

Translation:

Listen Son!  The Sivam will run and enter the space

The space, with mercy, will reverse and flow

Consider, Son, the space/universe, it is none other than the pillar

It became the guru, the dasadeeksha

See Son, the action of the percious one/golden one, returning

Not above not below, I do not see it.

The person, the one who rides the old bull/ the one who climbs the wealth

The Lord, the King, I do not know till date.

Commentary:

Pujandar says that Sivam, the consciousness will merge with the supreme space.  This is the ultimate state of dissolution.  Now creation starts.  The space now flows back.  It becomes the pillar, the sushumna nadi, the dasadeeksha or the secret behind the letters a and u.  Pujandar exclaims that he has never seen such an action in the world above or below, it is unique and extraordinary.

The last two lines are very interesting.  Pujandar says ‘naraittha maadu eruvonai’.  This expression can be interpreted as “the one who climbs the old cattle”.  This refers to Lord Siva who is shown on top of the bull Nandi.  Nandi also means ‘nan thee’ or the ‘good fire’.  The fire here is the fire of kundalini.  The one who climbs the good fire is consciousness which Siva represents.  The term ‘maadu’ also means wealth.  The wealth here is Super conscious state.  Pujandar may be saying that it is hard to comprehend the consciousness that climbs to the supreme state.  This state is the king, the ultimate Lord.

புலன்களால் அறியப்படும் உலகின் கடைசி நிலையான சிவம் அல்லது பரவுணர்வு முடிவில் அண்டம் அல்லது பரவெளியில் புகுந்து எங்கும் நிறைந்ததாக மாறும்.  இதுவே பிரளயத்தின் கடைசி புள்ளி.  இதனை அடுத்து சிருஷ்டி துவங்கும்.  அண்டம் தூண் அல்லது சுழுமுனை நாடியாகும்,அதுவே தச தீட்சை அல்லது அ மற்றும் உ என்ற மிக உயர்ந்த தத்துவமாகும்.  இந்த தங்கமான செய்கையைத் தான் எங்கும் கண்டதில்லை என்று புஜண்டர் வியக்கிறார். 

இப்பாடலின் கடைசி இரண்டு வரிகள் முக்கியமானவை.  புஜண்டர் தான் “நரைத்த மாடேறுவோனைக் கண்டதில்லை” என்கிறார்.  இத்தொடர் ‘வயது முதிர்ந்த மாடு- காலகாலமாக இருக்கும் நந்தியைக் குறிக்கலாம்.  நந்தீ என்பது நன்+தீ என்று பிரிந்து நல்ல அக்னி குண்டலினி அக்னி என்று பொருள்படும்.  நந்தீயின் மேல் ஏறுபவன் சிவன் பரவுணர்வு.  அதுவே அனைத்துக்கும் மேலான பொருள்.  இது காண்பதற்கு அரிது என்று புஜண்டர் கூறுகிறார்.  

237. Merging of elements within each other, merging of everything within Sivam ultimately

Verse 237

காண்பேனே நகாரமது மகாரம் புக்கும்

கருத்தான மகாரமது சிகாரம் புக்கும்

தேண்பேனே சிகாரமது வகாரம் புக்கும்

சிவ சிவா வகாரமது யகாரம் புக்கும்

கோண்பேனே யகாரமது சுடரில் புக்கும்

குருவான சுடர் ஓடி மணியில் புக்கும்

தாண்பேனே மணி ஓடி பரத்தில் புக்கும்

தற்பரம் தான் சிவன் புக்கும் சிவத்தை கேளே

Translation:

I will see the nakaara entering the makaara

The essence, makaara will enter sikaara

The cikara will enter vakara

Siva siva! Vakara will enter yakaara

The yakaara will enter the flame

The guru, the flame will run back to the jewel/bead

The bead will run to param without fail

The tarparam will enter sivan,  listen about Sivam

Commentary:

This verse talks about how the elements merge within each other in the reverse order of creation.  All the elements merge with each other up to the space element.  They ultimately merge with the flame in the ajna.  The flame of the soul merges with the mani or the pearl in the sahasrara.  This jewel then merges with param or the Divine with a form.  The manifested Divine merges with Sivam or super consciousness.

இப்பாடல் பூதங்கள் ஒன்றுடன் ஒன்று சேர்ந்து முடிவில் அவை ஆக்ஞாவிலுள்ள சுடரில் சேரும்.  சுடர் சஹாஸ்ராரத்தில் உள்ள மணியில் புகும்.  மணி உருவ நிலையான பரத்தில் புகும்.  பரம் சிவத்தில் புகும்.  சிவம் என்பது பரவுணர்வு நிலையைக் குறிக்கும்.  

236. Pralaya in the microcosm

Verse 236                 

பஞ்சாட்சர ஒடுக்கம்

கவிழ்ந்துபோம் அப்போது அடியேன் எங்கே

கருத்து வைத்து தியானம் ஓர் தியானம் உண்டு

தவிழ்ந்து போ காமல் போய் நிறுத்துவேன் யான்

சமயத்தில் அக்கினிபோல் தம்பம் காணும்

சிவந்தமனம் நீலமேனி சுடர் விட்டேகும்

சிவசிவாஅக்கினிபோல் கொழுந்து வீசும்

நவின்று அதன் அருகே நான் சென்று நிற்பேன்

நகார முதல் ஐஞ்செழுத்தும் வரக் காண்பேனே

Translation:

Merging of the five letters

They will topple. at that time I, the serviture, 

There is a place where I will place my focus and contemplate

I will stop it there, without letting it topple.  Without avoiding or losing,
At times a column like fire will appear.

The reddened mind, bluish body will ascend glowing

Siva sivaa!  It will glow like a blaze 

Speaking, I will go near it and stand there

I will see the five letters, from nakaara, emerge. 

Commentary:

This verse confirms that the pralaya that Pujandar talks about is that which occurs in the microcosm, the human body.  The seven layers he mentioned in the previous verse correspond to the seven cakras.  The bhu loka- muladhara, bhuvar loka- svadhishtana, suvar loka- manipuraka, mahar loka- anahatha, jana loka- vishuddhi, Tapaha loka- ajna and satya loka- sahasrara.  Thus, all the seven lokas or the stages in human consciousness represented by the cakras collapse. Pujandar says that after the seven layers collapsed he will go there without fail.  The place he refers to is the spot beyond the sahasrara.  There he will see the kundalini as a column of fire.  This fire appears red in the middle of blue body.  This flame will ascend through the prime channel.  Pujandar says that he will watch it ascend and along with the fire he will see the five letters of namacivaya ascend through the sushumna.  The five letters represent the five elements.

புஜண்டர் பேசிக்கொண்டிருக்கும் பிரளயம் உடலில் நிகழ்வதுதான் என்று இப்பாடல் உறுதி செய்கிறது.  மேற்பாடலில் கூறிய ஏழு அடுக்குகள் உடலில் உள்ள ஏழு சக்கரங்களுடன் எவ்வாறு பொருந்துகிறது என்று பார்ப்போம்.  பூ லோகம்- மூலாதாரம், புவ லோகம்- ச்வாதிஷ்டனம், சுவர் லோகம்- மணிபூரகம், மஹர் லோகம்- அனாஹதம், ஜன லோகம்- விஷுத்தி, தப லோகம்- ஆக்ஞை, சத்யலோகம்- சஹஸ்ராரம்.  இந்த ஏழு அடுக்குகளையும் தாண்டி தான் நின்றதாக புஜண்டர் இப்பாடலில் கூறுகிறார்.  அதாவது தனது விழிப்புணர்வை தனது சஹாராரத்துக்கும் மேலே ஏற்றியுள்ளதாகக் கூறுகிறார்.  அப்போது அவர் ஒரு தூணைப் போல சுழுமுனை நாடியில் எழும் குண்டலினியின் அக்னியைப் பார்க்கிறார்.  அது மத்தியில் சிவந்த நிறத்துடனும் மற்ற பகுதிகளில் நீல நிறத்துடனும் காணப்படுகிறது.  அதன் ஜ்வாலை கொழுந்துவிட்டு எரிகிறது.  இந்த தீயில் நகாரம் முதலான ஐந்து எழுத்துக்களும் எழுவதைத் தான் பார்ப்பதாக புஜண்டர் கூறுகிறார்.  நமசிவய என்ற ஐந்து எழுத்துக்களும் மூலாதாரம் முதல் விசுத்தி வரை நமது உடலில் உள்ளன.  அவை இங்கு ஐம்பூதங்களைக் குறிக்கின்றன.  

235. When the wheels turn....

Verse 235

அண்டப் பிரட்டு

கேள் ஐயா நடந்த கதை சிவமே உண்மை

கெடியாகச் சக்கரங்கள் திரும்பும்போது

பாள் ஐயா தச நாதம் மௌனம் பாயும்

பரமான மௌனமது பரத்தில் சாடும்

ஏள்ஐயா அடுக்குகளும் இடிந்து வீழும்

இருந்த சதா சிவம் ஓடி மணியில் மீளும்

கோள் ஐயா இது கேளு எவரும் சொல்லார்

ஓஓஓ அண்டம் எல்லாம் கவிழ்ந்து போமே

Translation:

Reversal of the universes

Listen to the story of what happened.  Only Sivam is the truth.

When the wheels turn firmly

The void, Sir, the ten sounds return to silence

The silence, the manifested divine, will return to the param.

All the seven layers will crumple down

The Sadasivam will run back to the jewel (pearl)

Listen to this Sir, no one will tell this

O!O!O! All the universes will topple.

Commentary:

Pujandar tells Vasishtar that the state of super consciousness, Sivam is the only truth, the unchanging entity, satyam.   Everything else changes.  He says that during dissolution, when the wheels turn, everything returns to the ‘paazh’ or indefinable space.  The six cakras that are depicted as wheels, when they turn in one direction cause creation.  When their direction is reversed it leads to dissolution.  We have already seen about the triple paazh or the three spaces of creation. In the space of creation the manifested sound will return to silence which then returns to the para state or the original state of nada.  The seven layers are the seven worlds or seven states of consciousness, jagrit(wakeful), svapna (dream state), sushupti (deep sleep), turiya (state of supra consciousness), turiyathitha, bindhu and nada.  Books on yoga state that the seven worlds span the human body from navel upwards.

Sadasiva  is the state where only the ahamkara, the first among the five innate impurities is present. third principle of universal experience.  The ahamkara is the cause for the world we create for ourselves.

Paramasiva is the Ultimate Reality which is both transcendental and immanent.  The power of self revelation of Parama Siva or the chith is Siva tattva.  The ananda that ensues upon self revelation is the Sakti tattva.  The will of Parama siva or the iccha sakti is Sadasiva.  This is the first step in manifestation.  This is followed by jnana sakti or knowledge, the Isvara and the kriya sakti or power of assuming any form, creation, is Sadvidya.  When Agatthiyar says that Sadasiva merges with the ‘mani’ he refers to the first state of manifestation or the will to manifest merging with the ultimate state of consciousness, the state of Paramasiva.

புஜண்டர் இந்த விஷயத்தை பரவுணர்வு நிலைக்கு, சிவத்துக்குக் கூறுகிறார்.  அதாவது பிரளயத்தை நினைவு கூறுகிறார்.  பிரளயத்தின்போது சக்கரம் சுழலும் என்றும் அனைத்தும் பாழை அடையும் என்றும் புஜண்டர் கூறுகிறார்.  ஆறு ஆதரங்களான சக்கரங்கள் ஒருவிதமாகச் சுழலும்போது படைப்பு ஏற்படுகிறது.  அதுவே தனது கதியை மாற்றிக்கொள்ளும்போது பிரளயம் ஏற்படுகிறது. முப்பாழைப் பற்றி நாம் முன்னமே பார்த்துள்ளோம்.  இந்தப் பாழிளிருந்து தோன்றும் சப்தம் மௌனத்தை, நாதத்தின் முதல் நிலையான பரா நிலையை அடைகிறது.  ஏழு அடுக்குகள் என்பது ஏழு உலகங்களை, ஏழு விழிப்புணர்வு நிலைகளைக் குறிக்கும்.  அவை விழிப்பு, கனவு, ஆழ்தூக்க நிலை, துரியம், துரியாதீதம், பிந்து, நாதம் என்பவை.

படைப்பு நிகழும்போது பரவுணர்வின் மூன்றாவது நிலை சதாசிவம் என்று காஷ்மீர சைவம் கூறுகிறது.  பரமசிவம் என்பது கடவுள் நிலை, அதாவது அனைத்துள்ளும் எல்லாமாகவும் இருக்கும் நிலை.  இந்த நிலை தன்னைத் தான் அறிவது அதாவது சித் நிலை சிவ தத்துவம்.  இந்த நிலை தன்னை அறியும்போது ஏற்படும் ஆனந்தமே சக்தி, இந்த நிலையின் படைப்புச் சக்தி.  இந்த சிவ தத்துவமும் சக்தி தத்துவமும் பிரிக்கமுடியாதவை. ஏனெனில் சக்தி என்பது சிவத்தின் தன்மை.  இதனை அடுத்த நிலை சதாசிவ நிலை .  இது இச்சா சக்தியைக் குறிக்கும்.  இந்த நிலையில்தான் முதன்முதலாக காட்சி, காணும்பொருள் என்ற பிரிவு ஏற்பட ஆரம்பிக்கிறது.  சதாசிவம் மணியில் புகுகின்றது என்று அகத்தியர் கூறுவது இந்த படைப்பின் முதல் நிலை மணியான பரவுணர்வில் பரமசிவத்தில் ஒடுங்குவதைக் குறிக்கிறது. சதாசிவத்தை அடுத்த நிலை ஞானசக்தி அல்லது ஈஸ்வர நிலை.  அதனைத் தொடர்வது சத்வித்யா அல்லது கிரியா சக்தி, இறைவன் தான் உலகமாகப் பரிணமிப்பது.  மேற்கூறிய சிவ தத்துவம், சக்தி தத்துவம், சதாசிவ தத்துவம், ஈஸ்வர தத்துவம், சத்வித்யா என்ற ஐந்தும் தூய தத்துவங்கள் எனப்படுகின்றன ஏனென்றால் அவற்றில் மாயை இன்னும் கலக்கவில்லை.  

234. Pujandar explains creation and dissolution

Verse 234

சாற்றுகிறேன் உள்ளபடி யுகங்கள் தோறும்

தமக்கு வந்து சொல்வதுவே தவமாய்ப் போச்சு

மாற்றுகிறேன் க்ஷணத்துமுன் உரைத்துப்  பொன் என்ன

வாதாட்டம் எனக்காச்சு இனி என் சொல்வேன்

சேற்றிலே நாட்டி வைத்த கம்பம் போல

திரும்பினது போல் ஆச்சு யுகங்கள் தோறும்

ஆற்றுகிறேன் அந்தமது ஆகும்போது

அர அரா அந்நேரம் நடக்கை கேளே

Translation:

I will say as it is, every eon,

Austerity became the act of telling it to you

I will show it rubbing it in a second and revealing it as gold,

The act of alchemy became mine, what do I say anymore

Like a pillar planted in the mud

Which turned, it happened so every eon.

I will tell you what happens when the end comes

Ara araa!  Listen to what happens then.

Commentary:

Pujandar is describing the events that occur during the dissolution when everything ceases to exist.   The first two lines appear as if he is complaining to Siva that he has to say this to him every eon.  This actually means that the soul has to recall it everytime this occurs. The word pralaya can be split as pra+laya or reabsorption, returning to the original state of harmony.  This refers to the state when all forms of distinctions disappear and there is nothing other than consciousness.  Everytime a soul ascends the sushumna nadi and reaches the state of supreme consciousness it undergoes pralaya and everytime it comes down to muladhara it undergoes creation, manifestation.  Pujandar is talking about this pralaya.  The pillar described is the sushumna nadi.  Turning means the pillar turning up to become laya or turning down to become creation.  The mud is the locus of the earth principle, the muladhara.     

The human body is called the microcosm and the universe the macrocosm.  Everything present in the macrocosm is present in the microcosm.  Hence, creation and dissolution happens in the microcosm just as it occurs in the macrocosm.

பிரளயத்தின்போது நடைபெறுவதை புஜண்டர் இந்த பாடலில் விளக்குகிறார்.  முதல் இரண்டு வரிகள் அவர் இந்த விஷயத்தை ஒவ்வொரு யுகமும் தான் சிவனுக்குக் கூறவேண்டியுள்ளதே என்று அலுத்துக்கொள்வதைப் போல இருந்தாலும் உண்மையில் அவர் கூறுவது என்னவென்றால் ஞானம் பெற்ற ஜீவாத்மா, ஒவ்வொரு முறையும் பிரளயம் நிகழும்போதும், குண்டலினி சக்தி சுழுமுனையில் ஏறி இறங்கும்போதும், இதை நினைவு கொள்ளவேண்டும் என்பதையே.  அதுதான் தவம்.  இதைத் தான் சித்தர்கள் தத்துவ விளக்கமாக தமது ஒவ்வொரு நூலிலும் கூறியுள்ளனர்.

மனித உடல் சிற்றண்டம் எனப்படுகிறது.  உலகம் பேரண்டம்.  சிற்றம்பலத்தில் உள்ளதுதான் பேரம்பலத்தில் உள்ளது.  இதைத் தான் “அண்டத்தில் உள்ளதுதான் பிண்டத்தில் உள்ளது” என்று ஆன்றோர் கூறுகின்றனர்.  உலகில் நடைபெறும் பிரளயம் உடலிலும் நிகழ்கிறது. 

233. Pujanda! Reveal the meijnanam while in the state of meijnana param

Verse 233

கொள்ளாமல் போறதுண்டோ மௌன யோகி

கோடியிலே உனைப் போல ரிஷியைக் காணேன்

உள்ளாக ரிஷி ஒருவர் இல்லா விட்டால்

உக வார்த்தை ஆருரைப்பார் யாருங் காணேன்

விள்ளாமல் தீராது முனிவரே கேள்

மெய்ஞ்ஞானம் பரம் புகுந்து அருள் மெய்ஞ்ஞானி

தள்ளாமல் முனி நாதர் எல்லோர் கேட்க

சாற்றிடீர் முனி நாதா சாற்றிட்டீரே

Translation:

Will one refrain from accepting it, you silent yogi!

I have not seen a rishi like you even in a million

If there is no rishi like you

Then who will tell the truth? I do not see anyone else

It  (the doubt) will not go away unless clarified, so Muni! Listen

Entering the Supreme that is true wisdom, you the truly wise, please grace us,

Without out rejection so that everyone can hear

Please elaborate muni the lord, please tell.

Commentary:

This is an important verse which explains the name of this work.  This verse, which is fashioned as a conversation between Siva and Pujandar, tells us that Pujandar was revealing the truth, the meijnanam  about laya by remaining in the state of meijnanam and realizing the truth.  Thus, this work contains concepts that were revealed while the Siddha was in the state of true wisdom. 

Siva tells Pujandar that Pujandar is the only one who could explain this great experience, that process of laya or dissolution.  He reiterates that he does not see anyone else who could do this and unless it is explained in detail the doubts will not get cleared.  Siva requests Pujandar to explain in detail, the dissolution.

இப்பாடல் இந்த நூலின் பெயரை விளக்குகிறது.  புஜண்டருக்கும் சிவபெருமானுக்கும் இடையே நடக்கும் உரையாடலாக இருக்கும் இதில் புஜண்டரை மெய்ஞ்ஞான முனி என்று அழைக்கும் சிவபெருமான் அவரை மெய்ஞ்ஞான பரத்தில் புகுந்து இந்த மெய்ஞ்ஞானத்தைக் கூறுமாறு கேட்கிறார்.  இதன் மூலம் இந்த நூலில் குறிப்பிடும் கருத்துக்கள் ஒரு சித்தர் மெய்ஞ்ஞான நிலையில் இருந்தபோது கூறப்பட்டது என்று நமக்குத் தெரிவிக்கப்படுகிறது. 

இந்த கருத்துக்களை புஜண்டரால் மட்டுமே விளக்க முடியும் என்று கூறும் சிவபெருமான் இந்த விஷயத்தைப் பற்றிய சந்தேகம் விளக்கினாலன்றி தீராது என்று கூறுகிறார்.     

232. Manifested world, Siva and Sakti cease to exist and become...

Verse 232

புசண்டர் எனக்குச் சொல்லியது

உரைஎன்றீர் உந்தனுக்குப் பக்தி போச்சு

உம்மோடே சேர்ந்தவர்க்கும் மதிகள் போச்சு

பரை என்றால் பரைநாடி நிலைக்க மாட்டீர்

பரமசிவன் தான்என்றும் பேறும் பெற்றீர்

இரைஎன்றால் வாய்திறந்து பக்ஷி போல

எல்லோரும் அப்படியே இறந்திட்டார்கள்

நரை என்ற வாரதனைச் சொன்னே னானால்

நிசம் கொள்ளா தந்திரங்கம் நிசம் கொள்ளாதே

Translation:

You who told me to talk, lost your faith

For those who are associated with you, the mind got lost

If you say talk, you will not remain seeking the Divine (parai)

You got the glory, as Paramasiva

Like the bird that opened its mouth for food

Everyone died as is

If I tell you the manner of aging

This assembly will not accept the truth, not become true

Commentary:

 Pujandar tells Siva that at the end of the eon he lost faith (or buddhi?)  and so associatd with Siva lost their mind.  This may refer to the two modifications, mind and buddhi.  Pujandar says that the parai will not be sought.  Parai is the Divine with the form, it is the Divine in the form of the manifested world.  This is an important point.  The world comes into existence it makes an impression on the conscience.  Kashmir Saivam says that anything that does not form an impression on the conscience does not exist.  Pujandar tells in this verse that the modification of the mind that contribute to conscience namely buddhi and manas cease to exist.  Thus the manifested world is not recognized, it is not sought.  Hence, Pujandar is saying that Parai will not be sought.  Siva then attains the state of Paramasiva or the action-free state, the state that preceds Siva and Sakti.  He says that every one died without a word, like a bird that opens its mouth for food.  The prana leaves their body and they fall down with their mouth open.  Pujandar remarks that if he tells the truth no one will accept it because it is hard to digest, not pleasant to hear.

புஜண்டர் சிவனிடம் அவர் யுகத்தின் முடிவில் பக்தியை இழந்துவிடுவார் என்கிறார், அது பக்தியா புத்தியா என்ற சந்தேகம் நமக்கு எழுகிறது ஏனெனில் இதனை அடுத்து அவர் சிவனுடன், விழிப்புணர்வுடன் தொடர்பு கொண்டவர்கள் ஜீவன்கள் மதியை, புத்தியை இழந்துவிடுவார்கள் என்கிறார்.  இவ்விரு வரிகளும், ஜீவன்கள் மனம், புத்தி, அகங்காரம் என்ற விழிப்புணர்வைச் சார்ந்த மனதின் மாறுபாடுகளை இழந்துவிடுவர் என்று பொருள் படும்போலத் தோன்றுகிறது.  இவ்வுலகில் உள்ள பொருட்கள் அனைத்தும் விழிப்புணர்வில் ஒரு தாக்கத்தை ஏற்படுத்தினாலொழிய இருப்பைப் பெறுவதில்லை என்று கூறுகிறது.  பரை என்பது இறைவனின் உருவ நிலையைக் குறிக்கும்.  இவ்வுலகம் இறைவனின் உருவ நிலையின் வெளிப்பாடே. பிரளயத்தின்போது இந்த புலன்களால் காணப்படும் உலகம் இருப்பதில்லை, அதனால் ஒருவரும் பரை என்னும் உருவ நிலையில் இருப்பதில்லை.  இறைவனும் சிவன் சக்தி என்ற இருமை நிலையிலிருந்து பரமசிவன் என்ற ஒருமை நிலையை அடைகிறார். உயிர்கள் அனைத்தும் வாயைத் திறந்தபடி இறந்திருப்பார் என்கிறார் புஜண்டர்.  அவர்களது உடலிலிருந்து பிராணன் பிரிந்திருக்கும்.  இந்த உண்மையை தான் கூறினால் யாரும் கேட்க விரும்பமாட்டார்கள் என்று அவர் கூறுகிறார்.

231. Siva repeats his question

Verse 231

செப்பும் என்ற புசண்டமுனி முகத்தை நோக்கி

சிவன் மகிழ்ந்து ஓர்மொழி செப்புவார் கேள்

கொப்பும்என்ற யுகம் மாறிப் பிரளும் காலம்

குருநம சிவயம் எங்கே பரம்தான் எங்கே

அப்பும் என்ற பஞ்சகண தேவர் எங்கே

அயன் மாலும் சிவன் மூவர் ஆட்டம் எங்கே

ஒப்பும் இந்த யுகமாறிப் பிறந்த தெங்கே

ஓஓஓ முனி நாதர் உரை சொல்வீரே

Translation:

Looking at the face of the Pujanda muni who asked, “Please say”

Siva, happily had a conversation

“At the time when the eons change and go topsy turvy

Where is Gurunamasivaya, where is Param

Where are the gods of the five elements including water

Brahma, Vishnu and Siva- where do they act/dance

These eons- how did they emerge at different times

O!O1O! Lord of the Muni!  Please explain.”

Commentary:

Siva is repeating his querry to Pujandar in this verse.  He asks him where do Gurunamacivaya, Param, the five elements and the holy triad remain during the pralaya.  He also asks Pujandar about how the eons occur.

சிவன் புஜண்டரிடம் தனது கேள்விகளை மீண்டும் கேட்கிறார்.  பிரளயகாலத்தில் குருநமசிவயம், பரம், பஞ்சபூதங்களும் அவற்றின் தேவதைகளும் மற்றும் பிரம்மா, விஷ்ணு, சிவன் ஆகிய மூவரின் செயல்பாடு இவை என்ன ஆகின்றன, யுகங்கள் எவ்வாறு தோன்றுகின்றன என்பது போன்ற கேள்விகளை சிவன் புஜண்டரிடம் கேட்கிறார். 

230. How Pujandar came to the Rudra Sabha

Verse 230

வந்தேனே என்றுரைத்த வர்மத்தைக் கொண்டு

வசிட்டரும் வாய் உலர்ந்து காலும் பின்னி

இந்தேனே முனிநாதர் சரணம் காரும்

எழுந்து சிவன் சபை நாடி முனிவர் வந்தார்

மைந்தனே ஈன்றருளும் கடவுள் நாதர்

மாமுனிவன் வாயெடுக்கப் புசண்டர் சொல்வார்

சிந்தனே ஈஸ்வரனே வந்தேன் ஐயா

சிவ சிவா இன்னதென்று செப்பி டீரே 

Translation:

You said you will come, through the Varma

Vasishta with his mouth drying and legs twisting

Salute to you Muninatha!  Saranam! 

Muni got up and came to Siva sabha

When the Lord said, “Son!  Please grant it”

The great muni opens his mouth, Pujandar started his speech.

“Lord, the one in the mind (Siddha) the Isvara, I am here

Sivasivaa!  You tell me the topic.”

Commentary:

This verse is very interesting.  One wonders where the Rudra sabha was and how Pujandar went there.  Agathiyar leaves us a clue when he says Pujandar came to the Sabha through Varmam.  Varmam, though thought of only as a martial art today, is about special pressure points in the body that alter one’s state of consciousness.  We can safely think that when Pujandar says that he is going to the Rudra sabha he is referring to an altered state of consciousness through varmam.  The next lines adds credence to this theory as Agatthiyar says Vasishta almost swooned from this experience, his conversation with Pujandar. 

Besides many other fields Agatthiyar is considered the father of Varma kalai.  It was a medical system developed by the Siddhas where pressure points in the body are manipulated to cure various diseases.   

The conversation between Pujandar and Isa must be happening in this state of supra consciousness.

Besides the six cakras there are three knots or granthis, the brahma granthi above muladhara and svadhistana, the Vishnu granthi above manipurakam and anahatha and the Rudra granthi above vishuddhi and ajna.  When the yogi crosses the Rudra granthi he must be in the Rudra sabha and varmam seems to be helping in this process.

வசிஷ்டர் அழைத்து புஜண்டர் வருவதாகச் சொன்ன ருத்திர சபை எங்கே உள்ளது, எவ்வாறு அங்கே புஜண்டர் சென்றார் என்ற நமக்குள் எழும் கேள்விகளுக்கு அகத்தியர் ஒரு குறியை நமக்குத் தருகிறார்.  புஜண்டர் வர்மத்தினால் வருவேன் என்று கூறியதாக உரைக்கும் வசிஷ்டர் தனது வாய் உலர கால்கள் பின்ன புஜண்டரை வணங்கினார் என்று அகத்தியர் கூறுகிறார்.  வர்மம் என்பது தற்காலத்தில் ஒரு தற்காப்புக் கலையாகக் கருதப்பட்டாலும் சித்தர்கள் அதை ஒரு வைத்திய முறையாகவும் ஆன்மீக முறையாகவும் பயன்படுத்தினர்.  இந்த கலை சிவனிடமிருந்து பார்வதிக்கும் அவரிடமிருந்து நந்தி தேவருக்கும் அவரிடமிருந்து அகத்தியருக்கும் வழிவழியாக வந்தது என்று நூல்கள் குறிப்பிடுகின்றன.  கோரக்கர், குதம்பைச் சித்தர் மற்றும் பலர் வர்மத்தைப் பற்றி பல நூல்களை இயற்றியுள்ளனர்.  அதனால் புஜண்டர் வருவேன் என்று கூறியது இந்த வர்மமுறையினால், உயர்விழிப்பு நிலையில் என்று பொருள் கொள்ள வேண்டும்.  அவ்வாறு ருத்திர சபைக்கு வந்த அவர் ஈசனை வணங்கி தான் எதைப் பற்றி கூறவேண்டும் என்று வினவுகிறார்.

உடலில் உள்ள ஆறு சக்கரங்களைத் தவிர மூலாதாரம் ச்வாதிஷடானத்துக்கு மேலே பிரம்ம கிரந்தி என்ற முடிச்சும் மணிபூரகம் அனாஹதத்துக்கு மேல் விஷ்ணு கிரந்தியும் விசுத்தி ஆக்ஞாவுக்கு மேல் ருத்திர கிரந்தியும் உள்ளன.  இந்த ருத்திர கிரந்தியைக் கடந்தவர் ருத்திர சபையை அடைகிறார் போலும்.