345. "These words are like those of Kannan" says Agatthiyar

Verse 345

சொன்னதோர் இந்நூல் போல் ஒரு நூல் இல்லை

சூதாடும் திருடருக்கு நூலீயாதே

அன்னை திரு மாதுமையாள் பாதம் நம்பி

அறிவித்தார் சதுர்முகத்தோன் பூண்மையாலே

கன்னனது சொல்போல் ஞானக் கூறு

காட்டினேன் வெளி திறந்து மெய்யோர்க்காக

பண்ணினேன் வேதாந்தத் திருட்டை எல்லாம்

பார்த்தறிந்து இந்நூலில் பதித்திட்டேனே

Translation:

There is no other book like this one revealed

Do not give the book to those who gamble and thieve

Trusting the sacred feet of the lady, the auspicious mother, Uma

The four-faced one announced it with grace

These are words of wisdom like those uttered by Kannan (Krishna)

I revealed this, explaining it explicitly, for the good ones

Knowing all that, which was stolen by Vedanta

I have recorded them in this book.

Commentary:

Agatthiyar tells Pulatthiyar that there is no other work which is as detailed as this meijnanam and that this was revealed by the four-face after paying obesience to the sacred feet of Sakti, Uma.  Among the five faces of Siva, the fifth face is not supposed to be visible.  May that is why Agatthiyar is calling him four-faced one.  It may also be Brahma, the dispenser of knowledge.

An interesting line in this verse is, “these are words of wisdom like that of Kannan”  Agatthiyar is referring to Krishna’s Bhagavat Gita.  For those of us who wonder about the time of this composition, this should explain that it is after the the time of Bhagavat Gita, after the Mahabharata war.  One wonders whether Agatthiyar was reminded of the Mahabharata war when he instructed Pulatthiyar previously to not share it with those who gamble!

Agatthiyar adds that he has recorded all the esoteric knowledge even the Vedanta did not explain explicitly.  Thus, this work is more complete than the Vedanta and more beneficial for good souls who seek liberation.

அகத்தியர் புலத்தியரிடம் இந்த நூலைப்போல விளக்கமான நூல் வேறு இல்லை என்றும் இதை திருடர்களுக்கும் சூதாடிகளுக்கும் கொடுக்கக் கூடாது என்றும் கூறுகிறார். 

இந்த நூலில் உள்ளவற்றை நான்முகன் தெய்வீக மாது, தாய் உமாவின் பாதத்தைப் பணிந்து நான்முகன் அளித்தார் என்கிறார் அகத்தியர்.  சிவனின் ஐந்து முகங்களில் ஐந்தாவது முகம் கண்ணுக்குத் தெரியாது என்று கூறுவது வழக்கம்.  அதனால் ஒருவேளை அகத்தியர் சிவனை நான்முகன் என்று கூறுகிறாரோ?  சிவன், சக்தி, பிரம்மா, விஷ்ணு, ருத்ரன், சதாசிவன் ஈஸ்வரன் என்பதே சுத்த வெளிப்பாட்டின் முறையாகும்.  இவ்வாறென்றால் சக்திக்குப் பின் தோன்றிய பிரம்மன் சக்தியின் பாதத்தைப் பணிந்து இந்த அறிவை உலகுக்கு அளித்திருக்கலாம்.

இதனை அடுத்து அகத்தியர் ஒரு முக்கியமான வரியை எழுதியுள்ளார்.  அது, இந்த நூல் கண்ணனின் வார்த்தைகளைப் போல ஞானம் பொதிந்தது என்பது.  அவர் இங்கே கண்ணனின் பகவத் கீதையை நினவிகூருகிறார்.  இந்த நூலின் காலம் என்னவாக இருக்கும் என்று எண்ணுபவர்களுக்கு இது ஒரு குறிப்பை அளிக்கிறது, அதாவது, இந்த நூல் பகவத் கீதையின் காலத்துக்கு, மகாபாரத்தத்தின் காலத்துக்கு பிற்பட்டது என்பது.  முந்தைய வரிகளில் சூதாடிகளுடன் இந்த நூலைப் பகிரவேண்டாம் என்று அகத்தியர் கூறியது அவருக்கு மகாபாரதத்தை நினைவுபடுத்தியதோ?

தான் இந்த நூலில் வேதாந்தம் மறைத்தவற்றையும் வெளிப்படையாகக்  கூறினோம் என்ற அகத்தியரின் வார்த்தைகள், இந்த நூல் வேதந்தத்தைவிட பூரணமானது, உண்மையான தேடலை உடையவர்களுக்குப் பயனளிக்கக் கூடியது என்பதைக் காட்டுகின்றன.