44. Like a rope swaying in the air ..

Verse 44

சாற்றுகிறேன் புலத்தியனே தயவுள்ளோனே

தன்னிடத்தே இவ்வளவும் தெரிவிப்பேன் கேள்

போற்றுகிறேன் சின்மயத்தை மனதுள் பூண்டு

பூரணத்தை அறிவில் வைத்துப் புகழ்ந்து கேளு

ஆற்றுகிறேன் தாய் மகளை ஆற்றினாப்போல்

அஞ்செழுத்தை அல்லாது வேறொன்றில்லை

காற்றிலே இழுதுபட்டக் கயறு போலே

கலந்து நின்ற அங்கமதைக் கண்டு தேறே

Translation:

I will tell you, the merciful Pulatthiya!

I will tell you about all these, listen

I salute the chinmaya holding it in my heart

Holding the fully complete in the mind listen to this while praising it

I will pacify you just as how a mother pacifies her daughter

There is nothing other than the five letters

Like the string that wavers in the wind

See the body and become wise

Commentary:

Agatthiyar explains to Pulatthiyar that he is offering this knowledge while contemplating upon the chinmayam or the embodiment of knowledge, the Divine.  He instructs Pulatthiyar to receive it while holding the Divine in his mind.  This tells us how a guru should impart a knowledge and how a student should receive it.  Both should be in the right state of mind so that the exchange becomes effective.  

The sloka "sahana vavathu"  invokes this idea.  Here the prayer says "May God protect us both (teacher and student during the journey of awakening our knowledge) and nurture us with energy and vigor (cleanse us so that the flow of energy for the knowledge occurs uninterruptedly). May our study be enlightening and not give rise to hostility, Peace"

Agatthiyar states that he is pacifying Pulatthiyar just as how a mother would calm down her daughter.  Āṛṛuppadai is a type of poetry in Tamil literature.  The term means “showing the way”.  Agatthiyar’s expression that he will pacify Pulatthiyar is in this manner. 
Agatthiyar  starts his teaching by saying that everything is panchakshara or namacivaya.   He explains the relationship between the body and the soul by equating it to a rope that is buffeted by the wind.  Just as how the wind makes the rope move, the prana or vital breath makes the body move.

Another interpretation could be that body is buffeted by desire like the rope, moved around in the wind. Also, the soul is the rope that dances in the body, the wind that takes it all over the place.

ஒரு குருவுக்கும் சீடனுக்கும் இடையே ஞான பரிமாற்றம் எவ்வாறு ஏற்படுகிறது என்று அகத்தியர் இப்பாடலில் நமக்குக் காட்டுகிறார்.  குருவானவர் தனது மனதில் இறைவனை, ஞானத்தின் உருவை நினைத்தவாறு உபதேசம் செய்கிறார்.  அதை ஒரு சீடர் இறைவனான பரிபூரணத்தை புத்தியில் வைத்தபடி பெற்றுக்கொள்கிறார்.  இவ்வாறு ஞான பரிமாற்றம் ஒரு உயர் விழிப்புணர்வு நிலையில் ஏற்படுகிறது.  

ஓம் சஹானாவவது" என்று தொடங்கும் மந்திரம் இந்தக் கருத்தையே குறிக்கிறது.  "இறைவன் நம் இருவரையும் இந்தப் பயணத்தில் காத்து நமது சக்திகள் இந்த ஞானப்பரிமாற்றத்துக்கு ஏற்றவாறு வைக்கட்டும்.  இப்போது நடைபெறும் கல்வி ஞானத்தை நமக்கு அளிக்கட்டும் பகைமையை அல்ல.  சாந்தி" என்று அந்த மந்திரம் கூறுகிறது.

அகத்தியர், மேலும், தான் புலத்தியரை ஒரு தாயார் தனது மகளை ஆற்றுவதைப் போல ஆற்றுவதாகக் கூறுகிறார்.  தமிழ் இலக்கியத்தில் ஆற்றுப்படை என்ற ஒருவித பாடல்முறை உள்ளது.  ஆற்றுப்படை சொல் நல்வழிபடுத்துவது என்று பொருள்படும்.  அகத்தியர் புலத்தியரை இவ்விதத்தில் ஆற்றுவதாகக் கூறுகிறார்.  

உடலுக்கும் உயிருக்கும் உள்ள தொடர்பை விளக்கத் தொடங்கும் அகத்தியர் எல்லாமே நமசிவய என்ற ஐந்தெழுத்து மந்திரம் என்று கூறுகிறார்.  எவ்வாறு ஒரு கயிறு காற்றில் ஆடுகிறதோ அதைப் போல ஒரு உடல் பிராணன் என்னும் காற்றினால் ஆடுகிறது.  அல்லது ஆசை என்னும் காற்றினால் உடல் அல்லாடுகிறது.   அவ்வாறு ஆட்டப்படும் உடலினுள் இருக்கும் ஆத்மாவும் அதனுடன் அல்லாடுகிறது.