159. Offer what the guru asks and seek this knowledge

Verse 159

ஈயாமல் இருந்துவிட்டால் வுகமுங் காரு

ஏற்றபடி பணிவிடைகள் எல்லாம் செய்து

செய்யாதே அணுவளவும் பொய் பேசாதே

தினந்தொறும் கால் கடுக்க நின்று காரு

ஆயாவே முகம்பார்த்துச் செபமே பண்ணு

அன்றாடம் உண்கிறதில் மூன்றில் ஒன்று

மேயாக ஐயருக்குப் பங்கிட்டீவாய்

வேண்டினது நீ கொடுத்தும் இன்னங்கேளே

Translation:

If you do not make the offering then you have to wait for an eon,

Performing all the services that are suitable

Do not say lies, even a miniscular one,

Stand steadfast everyday (with you legs paining) and wait

Looking at his face perform japa (ask for the knowledge)

One third of the daily food

You will share with him

Offering what he seeks you ask/listen somemore.

Commentary:

Agatthiyar mentioned that one has to offer dharma and service to the Guru and seek the knowledge mentioned in meijnanam.  He is elaborating on that idea in this verse.  He says that if one is not willing to offer the Guru what he asks for then one should wait for eons to get this knowledge.  It is not that the guru is greedy!  The guru seeks good and bad qualities from the disciple as offering.  He does this to prepare the disciple to be fit to receive the knowledge.  He asks for good qualities- because one has to develop them to handle this knowledge which is a practical method and bad qualities- because they have to be culled out.  

One has to have unwavering desire to attain this knowledge.  It is not a passing fad, a temporary desire.  One has to be prepared to wait for it however long it takes to get it.  Agatthiyar says that the disciple should look at the face of the guru and perform japa.  The japa here may be the request for the knowledge.  The next line is interesting.  He says that the disciple should offer 1/3 of his food to the guru.  Traditionally, disciples who live in an ashram go around with a begging bowl, collect the food offerings from householders and share it with the guru.  

Agtthiyar tells Pulathiyar that the disciple should offer everything the Guru asks for and seek the knowledge.

முந்தைய பாடலில் அகத்தியர் ஒரு சீடன் தனது குரு கேட்பவற்றை எல்லாம் தந்து அவருக்கு சேவை புரிந்து அவரிடமிருந்து மெய்ஞ்ஞானத்தில் கூறியுள்ளவற்றைக் கற்றுக்கொள்ளவேண்டும் என்றார்.  இவ்வாறு செய்யாவிட்டால் அவன் ஒரு யுகமளவு காத்திருக்கவேண்டும் என்கிறார்.  ஒரு குரு தனது சீடனிடமிருந்து நல்ல குணங்கள், தீய குணங்கள் ஆகிய இரண்டையும் தர்மமாகக் கேட்கிறார்.  நல்ல குணங்கள்- ஏனெனில் அவை குருவின் உதவியுடன் வளர்க்கப்படவேண்டும், தீய குணங்கள்- அவை குருவின் உதவியுடன் அழிக்கப்படவேண்டும்.  அந்த சீடன் தனது குருவின் முகத்தைப் பார்த்து ஜபம் செய்யவேண்டும் என்கிறார் அகத்தியர்.  இதற்குப் பொருள் அவன் குருவின் முகக் குறிப்பை அறிந்து இந்த அறிவைத் தொடர்ந்து வேண்ட வேண்டும்.  அதாவது, இந்த விருப்பம் தொடர்ந்ததாக எப்பொழுதும் உள்ளதாக இருக்கவேண்டும்.  பிக்ஷையின் மூலம் உணவைச் சேகரிக்கும் சீடன் அதில் மூன்றில் ஒரு பங்கை குருவுக்கு அளிக்கவேண்டும் என்கிறார் அகத்தியர்.  ஆஸ்ரமத்தில் வாழும் சீடருக்கான விதி இது.  இவ்வாறு ஒரு சீடன் தனது குரு கேட்பவை அனைத்தையும் வழங்கி இந்த அறிவைப் பெறவேண்டும் என்கிறார் அகத்தியர்.