Verse
166
பொறுக்காமல்
போவரால் புத்தி போச்சு
புடம்
இட்ட சொர்ணம்போல் மனதுள் சேரு
குறுக்காமல்
மெய்ஞ்ஞானம் விளையப் பாரு
கோடிரவி
கண் கூசும் கூடி வாழு
இறுக்காதே
வாசிதனை விழுங்கி உள்ளே
இசை
கேடு வந்ததென்றால் கபாலம் போகும்
மறிக்காதே
வழியறிந்து மறித்தால் நிற்கும்
வந்துமே
வாராது போலாம் காணே
Translation:
Those
who couldnot wait lost their intellect
Collect it within the heart like heat processed gold
See
the meijnanam grow without any shrinkage
Millions
of suns! Eyes will glare, live
associated (with it)
Do not
constrict the breath (vaasi) swallowing it within (holding it within)
If it
does not suit, the skull will explode
Do not
inhibit it, if inhibited with knowledge it will stop
It
may occur and immediately be lost.
Commentary:
In
this verse Agatthiyar describes the fruits of the knowledge from
meijnanam. He says that thos who cannot
wait for it will lose their mind. (This
does not mean that they will become crazy!)
The intellect or the questioning mind tries to question everything. It tries
to find an explanation for everything, rationalize everything. It does not realize its limitations. Anything that does not meet with its rules
are rejected as illogical or irrational.
To experience true spirituality one should go beyond the intellect. This is what Agatthiyar means by ‘those who
could not wait lost their intellect’.
Agatthiyar advises Pulatthiyar that he should contemplate upon the
meijnanam in his heart. This heart is
not the material heart but the spiritual one, the site of our soul, the mind. This heart should be free of anything
evil, it should be pure like purified gold.
Agatthiyar does not say pure gold he says purified gold. The heart is not pure to begin with. It has to be purified through regular, carefully
watched sadhana. Then one will realize that
the meijnanam, true wisdom, is growing without any stunting. Stunting means, misconceptions, erroneous
twists, misinterpretations etc all born from ahamkara. The result is the brilliance of millions of
suns, the supreme consciousness.
Agatthiyar advises Pulatthiyar to live in this state, he says ‘koodi
vaazh’ means join it and live.
Next,
Agatthiyar is advising Pulatthiyar about the dangers in kundalini yoga. He says that if one tries to hold the breath
within without proper training one’s skull will explode. One should not practice kumbaka or retention
of breath without proper knowledge. Even
if it is practiced with knowledge it may occur only for a moment.
இப்பாடலில்
அகத்தியர் மெய்ஞ்ஞானத்தால் ஏற்படும் பலன்களைக் கூறுகிறார். இவ்வாறு இந்த அறிவைப் பெறவேண்டும் என்று
பொறுக்கமுடியாமல் இருப்பவர், தீவிர ஆசை கொண்டவர்கள் தமது புத்தியை இழப்பர். (அவர்களுக்குப்பைத்தியம் பிடித்துவிடும் என்று
எண்ணவேண்டாம்!). புத்தி என்பது விட்டாமல் கேள்விகேட்கும்
ஒன்று, எல்லாவற்றிற்கும் காரணத்தைக் கண்டுபிடிக்க முனையும் ஒரு ஆயுதம். ஆனால் அது எல்லைக்குட்பட்டது. அதற்குப் புரியாக விஷயங்கள் பல உள்ளன. ஆனால் அது தனக்குத் தெரியாதவற்றை இல்லை என்று
சாதிக்கிறது, அவற்றைத் தள்ள முனைகிறது.
ஆனால் ஆன்மிகம் என்பது புத்திக்கு அப்பாற்பட்டது, ஒரு புரிதல், ஒரு
உணர்வு. அதனால் மெய்ஞ்ஞானம் பெற்றவர்
புத்தியை இழக்கின்றனர், அளவுகடந்த விழிப்புணர்வைப் பெறுகின்றனர். புத்தி என்பது பிரகிருதியால் ஆனது,
அழிவுக்குட்பட்டது. விழிப்புணர்வு, பருப்பொருள்
சார்ந்த உலகைக் கடந்தது.
இந்த
விழிப்புணர்வைப் பெற்றவர்கள் தமது மனம் தங்கம் போல புடமிட்டிருப்பதனால் அங்கு
மெய்ஞ்ஞானம் எவ்வித குறுக்கமும் இல்லாமல் வளருவதைக் காண்பார்கள். குறுக்கம் என்பது குறைபாடு, தவறான விளக்கங்கள்,
கருத்துக்கள், புரிதல் இல்லாமை ஆகியவை. அதன் ஒளி கோடி சூர்யப் பிரகாசம் எனபதைப்
போல கண்களைக் கூசச் செய்வது. இத்தகைய விழிப்புணர்வுடன் கூட வாழுமாறு
அகத்தியர் புலத்தியரிடம் கூறுகிறார்.
அடுத்து
அகத்தியர் புலத்தியருக்கு குண்டலினி யோகதின்போது ஏற்படக்கூடிய ஆபத்துக்களைக்
கூறுகிறார். சரியான பயிற்சி இல்லாமல்
ஒருவர் வாசியோகம் செய்ய முனைந்தால், மூச்சைக் கும்பகத்தில் அடக்கும்போது கபாலம்
சிதறிவிடும் என்று அகத்தியர் கூறுகிறார்.
சரியான வழிகாட்டலோடு ஒருவர் கும்பகத்தை முனைந்தால் கூட அது நொடிப்பொழுது
ஏற்பட்டு அதன்பின் மறைந்துவிடும் என்கிறார் அவர்.
No comments:
Post a Comment